UNUTMADIM
İbrahim Berber

  Sayı: 67 - Temmuz / Eylül 2009

Tweetle

Ben seni hiç unutmadım

Aradan bunca yıl geçti,

Ben seni hiç unutmadım,

Bilemezsin nasıl geçti,

Ben seni hiç unutmadım...

Mehtap şöyle bir ışıdı,

İçimdeki kuş üşüdü,

Benimkisi bir düş idi,

Ben seni hiç unutmadım...

Bahçelerde ıtır sendin,

Gönüllerde hatır sendin,

O muamma, o sır sendin,

Ben seni hiç unutmadım...

Sevdanı bir güle yazdım,

Kanım ile çöle yazdım,

Yokluğunda öleyazdım,

Ben seni hiç unutmadım...

Şifası yok dert amansız,

Sanki bir an kalıp cansız,

Bir kuyuya düştüm ansız,

Ben seni hiç unutmadım...

Parçalandım lime lime,

Ağyar üzüldü halime,

Harf harf, kelime kelime,

Ben seni hiç unutmadım...

Melâl sızdı kalemimden,

Bir şey gelmedi elimden,

Adın düşmedi dilimden,

Ben seni hiç unutmadım...

Âşık ki bir ağulu şurup,

Şu bağrıma vurup vurup,

Her gün ağladım oturup,

Ben seni hiç unutmadım...

Açılmayan kapı oldun,

Ağustosta tipi oldun,

Darağacımın ipi oldun,

Ben seni hiç unutmadım...

Hayattan bir çelme gibi,

Tıpkı bir ah alma gibi,

Ah, o yasak elma gibi,

Ben seni hiç unutmadım...

Hiç görmedim tasa böyle,

Ömrü neden kısa böyle,

Aşkta demek yasa böyle,

Ben seni hiç unutmadım...

Sonra falan filân oldu,

Yaşananlar yalan oldu,

Gönül mülküm talan oldu,

Ben seni hiç unutmadım...