|
Anadilim Türkçe
Necdet Uçak  Sayı:
94 - Ekim / Aralık 2017
 İlk defa annemden babamdan duydum.
Dedem “gel” demişti, özüne uydum.
O benim ninnimdi, onla uyudum.
Onunla çağrıldım, onla büyüdüm.
Sokakta, mecliste söylensin dilim.
Masallar, destanlar; onunla ilim.
Karamanlı Mehmet demiş “Buyruğum”
Devlet dili Türkçe, onla konuşun.
Tellâllar çağırtmış, çözülmüş düğüm.
Hazineniz odur, varın kavuşun.
Çarşıda, pazarda söylensin dilim.
Sevinçler, acılar; onunla ilim.
Annemin ak sütü gibi, o bizim.
Her sözü işleyin, inciler dizin
Uydurma sözlere vermeyin izin
Dilime girmişse kaldırın, bozun!
Bayramda, düğünde söylensin dilim
İsimler onunla, onunla ilim.
Yunus’un dilinde ilâhîdir o
Ömer Seyfettin’de hikâyedir o
Orhun’dan önce de hep bâkidir o
Konuşup yazmaya da kâfidir o.
Horada, horonda söylensin dilim
Tiyatro, sinema; onunla ilim.
Kaşgarlı Mahmut’ta o kudretli dil
Âşık Paşa ona hizmet etmiş, bil.
Ali Şir Nevai’de mi? Gonca, gül
Onunla söyleşir zannımca bülbül.
Bengide, mengide, semahta dilim
Şarkılar, türküler; onunla ilim.
Ne dinini unut ne de dilini
Unutma ki kaybetme kimliğini.
Erir kaybolursun, kaparlar seni
Aranırsın sonra ben kimim deyi.
Barda ve zeybekte, halayda dilim
Fıkrada, romanda; onunla ilim.
|
2215 kez okundu.
Yazara Mesaj
