|
|
|
Eğitimin binbir tarifi olabilir. Ama kimse maksadın, insanı doğruya, iyiye ve güzele yükseltmek olduğuna itiraz etmez, edemez. "Yetiştirmeyi üstlendiğim kişiyi, kapasitesinin en yükseğine çıkaramam" diyecek bir eğitim sistemine herkes güler. Bu; ya kendisinin, ya programının (hattâ ikisinin de) yetersiz olduğunun itirafı olur. Sadece eğitim sisteminin değil, her sistemin hedefi mükemmellik olmalı. İyi, doğru, güzel ve mükemmel.
İnsan dışındaki varlıklar, kendilerine çizilen bir hayatı yaşarken... Meselâ tavuk hep yumurtlar, inek hep süt verir, arı hep bal yapar, örümcek hep ağ örer ve saire. Kuş pilotluk okuluna, ördek yüzme kursuna gitmez. "Eşref-i mahlûkat" ise, her sahada beşikten mezara kadar eğitime muhtaç. Hattâ anne karnındaki bebeğin, annenin her fiilinden etkilendiği düşünülürse, insan eğitiminin, beşikten önce başladığını bile söyleyebiliriz. Meselâ kitap yazan birinin tesiri, ölümünden sonra da devam eder. Öyleyse insanı, ölümden sonrasını da hesaba katarak eğitmek lâzım. İnsanı rehbere, kılavuza, eğiticiye muhtaç yaratanın, ihtiyacın neyle ve nasıl karşılanacağını takdir etmemesi ve kullarına duyurmaması düşünülebilir mi? İnsan bu; mükemmele ulaştıracak öğretmen ve müfredattan başkasına emanet edilemez.
Mükemmellik... Yaratıcı'nın lütfettiği kabiliyetlerin en yüksek seviyede kullanılması. Kusursuzluk değil... Doğruya, iyiye, güzele tırmanmak. Kendini aşmak. Her an, bir önceki an'dan üstün olmak. Bunu hayat haline getirmek... Başkalarını geçme, başkalarından üstün olma, başkalarını gözden düşürme, nasıl olursa olsun rakiplerini saf dışı etme hırs ve hasediyle kendini de etrafını da perişan etme değil. Kemale erme!.. İşte bunun eğitimi... Ve eğitim bunun için...
İnsanı kemale erdireceğini söylemeyecek dünya görüşü, din, fikir, ideolocya, felsefe olabilir mi? Kim, "insanı varabileceği seviyeye yükseltemem ve yarı yolda bırakırım" diyebilir? Kim benim maksadım iyi insan yetiştirmek değil diyebilir? Bu, sadece yetiştiricinin değil, eğitim programının ve bu programın kaynağı fikir ve inancın da yetersizliği ve kusuru...
»Devamı |
|
 |
Maarif
Necip Fazıl
Evvelâ tâbirden başlayalım işe: Eğitim, pek buruk bir kelime. Maarif tâbiri gibi, güneşi, toprağı, bağı ve bahçesi, arkları ve kanallarıyle bütün bir mâna iklimi arz eden bir mefhum yerinde "eğitim" kelimesi bilmem ne dereceye kadar meselenin sesini verebilir? Bu tâbir bana "er eğitimi" gibi, basit bir kadroya ait, basit bir iş hissini veriyor. Onda "maarif" gibi, zengin kafaları donatabilecek bir kültür ifadesi bulamıyoruz. Onun içindir ki, ele maarif dâvâsını alınca evvelâ dil bahsini öne sürmekten başka bir giriş yolu göremiyorum.
|
|
|
 |
Çeyrek asır
Dergi Editörü
Kardelen, ilk olarak 1996 yılının Ocak ayında yayınlanan 9. sayısında "eğitim" mevzuunu ele aldı. Sol üst köşesinde "Hepiniz çobansınız; güttüğünüz sürüden mes'ulsünüz." Hadisinin yer aldığı siyah beyaz kapağında, o gün cemiyete hâkim olmaya başlayan kötülükler arasında çaresiz kalmış bir kız çocuğuna "Beni bu canavarlardan kurtaracak 'Çoban' nerede?" sorusunu sordurmuştu. 32 sayfadan ibaret sayımızda, o gün eser kaleme alan yazarların pek çoğu ya henüz lise talebesiydi veya liseden yeni mezun olup üniversiteye başlamıştı.
|
|
|
 |
Maariften eğitime
Site Editörü
Ülkemizin eğitim işlerinden sorumlu olan bakanlığın ismi, aradaki "Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığı" olduğu zamanı saymazsak, yaklaşık yüz yıldır "Millî Eğitim Bakanlığı". Bu asırlık kurumumuz birden ortaya çıkmış değil elbet, Devlet-î Âlî Osmanlı zamanında da eğitim meselemize bakan bir "nâzırlık" vardı: "Maarif Nâzırlığı"
|
|
|
 |
 |
Olaylara Bakış-105
Muhsin Hamdi Alkış
AYASOFYA HÜR ARTIK
10 Temmuz 2020 günü Danıştay 10. Dairesi kararıyla Ayasofya’yı müzeye dönüştüren 1934 tarihli Bakanlar Kurulu kararı iptal edildi ve hemen akabinde Cumhurbaşkanlığı kararıyla da ibadete açılması için gerekenlerin ifası babında Diyanet İşleri Başkanlığı vazifelendirildi. Kararda özetle, hukuk devletinde vakıf mallarının hukuki statüsüne hükümetlerin ve devletlerin dahi müdahil olmasının mümkün olmadığı ve bu sebeple Ayasofya’yı vakfeden Fatih Sultan Mehmet Han’ın iradesine aykırı şekilde müzeye dönüştüren karar...
|
|
|
Hangi eğitim
Çakmakçıoğlu
Senelerden beri ısıtılıp ısıtılıp gözlere sokulan bir "yerli filim"... "Hababam sınıfı"...
Bir okul... Gözü görmez, kulağı duymaz, eli tutmaz, doğru dürüst yürüyemez, branşını bile bilmez, pohpohlanmaktan başka enerjisi yok öğretmenler... Her şeyi gırgıra alan, öğrenmek dışında her sahaya ilgi duyan, başta öğretmenleri olmak üzere hiç bir şeyi ciddiye almayan öğrenciler...
|
|
|
Büyük depremin öncül...
Ali Erdal
●Bir memlekette öğrenciler paydostan sonra; zindandan kurtulan mahkûm sevinciyle çığlık çığlığa okuldan kaçıyorsa… Asil atın süvarisini sevmeyince huysuzluk etmesi gibi öğrenci de; okula, öğretmene, eğitim sistemine karşı bir mesaj veriyor… ‘Okulu, bir an önce kurtulunması gereken bir yer olarak görüyorum!’ diyor. Farkında olunmuyor ki, sebebi araştırılıp giderilsin…
|
|
|
Mülâkat-105
İlkay Coşkun
SORU:
“Eğitimimiz nasıl bir insan yetiştirmek istiyor? Bu yolda bir “İNSAN PLÂNI” var mı? Aile bu plâna göre kurulmuş ve yetiştirilmiş mi? Okul ona göre nizamlanmış ve donatılmış; müfredat ona göre hazırlanmış ve plânlanmış; öğretmen ona göre yetiştirilmiş; “okuma kitabı” başta bütün ders kitapları ona göre yazılmış mı? Eğitimimizin inançla, azimle ve istikrarla uyguladığı bir “İNSAN PLÂNI” var mı?”
|
|
|
Eğitimde anne eli
Vildan Poyraz Coşkun
Anne sıfatıyla şereflendirilen her dişi canlı, kendine has sorumlulukları da beraberinde taşır. Kendisine bahşedilen yavrularını hayata hazırlama gibi büyük bir sorumluluğu vardır. Hâl böyle iken bu noktadaki aksaklıklar, dünyaya gelen her canlı yaşama tutunma aşamasında ister istemez zaaflar oluşur. Kendi ayakları üzerine durabilme yetisini kazanana kadar eğitim ve gözetim süreçleri devam eder. Bu süreçler her canlı için farklı seyreder. Bazıları için kısa süreli bazıları için biraz daha uzundur.
|
|
|
Kurban açıklaması
Mehmet Balcı
Bizler evlerimizde rahat ve huzur içerisinde Kurban Bayramını beklerken Irak’ı, Afganistan’ı, Keşmir, Arakan, Libya’yı ve Suriye’yi görebiliyor ve hissedebiliyor muyuz, duyuyor muyuz. Binlerce yetimin ağıtlarını duyuyor, silebiliyor muyuz gözyaşlarını… Oralarda şehit düşenlerin kendileri için değil bütün İslâm âleminin şehitleri olduklarını biliyor muyuz, onlar bütün Müslümanların şehit veya gazisi oluyorlar. İslâm beldelerinde her gün kaç İsmail kurban ediliyor biliyor muyuz?
|
|
|
|
|
|
