Ülkede yaklaşık 90 yıldan beri siyasî bir yapı; ilkeler, inkılaplar, devrimler ve Kemalizm maskesi altında tarih, kültür, edebiyat, ecdad, mazi ve inanç düşmanlığı yapıyor. Karşı kesimin, acziyet, pasiflik ve pısırıklığı sayesinde başarılı da oluyorlar. Son günlerdeki tezviratları, iftira, tahrik ve kışkırtma olayları bunu gösteriyor. Ülkenin maruz kaldığı sel ve yangın felaketine sevinip zil takıp oynuyorlar. Oysa zulüm alude olan bu zihniyeti susturmak için çok sayıda tarihi bilgi, bulgu, belgeler var. Fakat bu zulümleri değerlendiren ve halka anlatan şuurlu bir kesim yok.

HUSUSİLİK

“Etme reisim; bunu bana etme. Canımı al sesi çıkmaz; kılımı kıpırdatırsam namussuzum. Lakin buncağıza dokunma. Bırak eceliyle ölsün. İçini kurt kemirdiğinde, oyuğuna yılanlar yuva yaptığında, başına yıldırım düştüğünde ölsün. Kuruyup kalsın, yanının üstüne yıkılsın. Ama şimdileyin dokunma.”

“Yok… Deli değilim şükür. Aklım başımda. Bayramı da bilirim seyranı da. Zemheriyi de bilirim, koç katımını da. Senin gibi beyin beyliğini de bilirim, kendimin ne olduğunu da…”

Sevgili Gökyüzü…

Benim can rengimden haberin var mı?

Etim, tırnağım sen, güzel hasletlerim, ufuk gibi kaçan hasretlerim, başucu kitabım, kalbimdeki yuvam sen…

Atom parçalara ayrılıyor; “gönül dağından haykırışlar geliyor”; su buhar oluyor, gözyaşı nehir; ama bu her şeyi üzerinde eritmiş gövde nereye gideceğini bilemiyor, neden…

Bir Yunus vardır ki Yunustan içre, Yunustan öte, Yunusun içinde ama kendi içinde Yunusu dışlayan. Öyle bir Yunus vardır ki geçmişten gelip beni kucaklamış, yüzyıllar aşıp sana öğüt vermiş bize yol göstermiş Yunus. Şimdi düşünelim kaç tane Yunus tanıdık hakkaniyetle, kim Yunus okudu şimdiye dek yahut okudu ve anladı anlattıklarını tam mânâsıyla. Yozlaşmış dillerimiz mi mâni buna yoksa yozlaşmış yüreklerimiz mi? “Dünyayı kelimeler ve fikirler değiştirir.”Aslında aynı durum kalbimiz için de geçerlidir. 

(Üstad Necip Fazıl’a göre)

BU CEMİYETİN

Dinî mizacı, Süleyman Çelebi’de

Derinlik ve olgunluğu, Mevlâna’da…

Mâverâ humması Yunus’ta…