AHMET
Mehmet Balcı

  Sayı: 67 - Temmuz / Eylül 2009

Tweetle

Takatim kalmadı ümidim bitti

Dost sandığım yılan çıkıyor Ahmet

Dostluk ölü şimdi fitne baş tacı

Bu gidiş canımı sıkıyor Ahmet.

İyiler terk etti kötüler kaldı

Alimin mirası cahile kaldı

Şeriat ne demek sade şer kaldı

İnsan yaşamaktan bıkıyor Ahmet.

Vergiyi veren ben! Onlar yediler

Ben pay isteyince yok ki dediler

Bırak hak almayı pestil ettiler

İnsan yaşamaktan bıkıyor Ahmet.

Oyumuza karşı eziyet verdi

Yıkıldı üstüme dünyanın derdi

Yüzü kızarmadan evime girdi

Nasıl da yüzüme gülüyor Ahmet.

Oğlum Ahmet dinle benim yasımı

Topladım dünyadan tarak tasımı

Dost diye sundular düşman hasımı

Beynimde şimşekler çakıyor Ahmet.

Yine ümidim var yayan dünyada

Çünkü ümit vardır çıkmayan canda

Gayretim sürecek can varken tende

Gözümde kanlı yaş akıyor Ahmet.

Ahmet babanın ümidi sensin

Evlâdım şahlan ki gönlüm eğlensin

Neden Kur'ân sussun bayrağım insin

Sonları çok kötü kokuyor Ahmet.

Adalet yan yattı hukuk kan kustu

Mehmet seçemiyor düşmanı dostu

Asımlar tükendi Sakarya sustu

Sakarya tersine akıyor Ahmet.