|
ACILARIN Y?YNDE
İbrahim Berber  Sayı:
47 - Ocak / Mart 2005
 Rüzgârdan tarumar gönül bahçemde,
Çiçeklerden renk yok, iz yok, eda yok,
Özledim, desem de, bir dost elini,
Yazık ki, kimseden, ses yok, sada yok,
Şaşırdım gurbet mi, sıla mı nâdan?
Sevinçler, arzular, umutlar ölmüş…
Yaralı bir ceylan, her gün, her gece,
İmdada çağırır, beni durmadan,
Dağlar geçit vermez, karamsarlıktan,
İçimde heves yok, his yok, nida yok,
Hiçbir şey etmiyor, ruhumu şadan,
Yaşadığım her an, kâbuslu bir düş…
Bir bozkır sabahı alazlanması,
Gönlümün müjdeci kuşları hani?
Uçmuyor göğümde çığlık çığlığa,
Bomboz dumanlarda, tükenmiş mavi,
Bahardan nefes yok, naz yok, sevda yok,
Ağan bir hüzzamdır, yalnız uzaktan,
Ağlaya ağlaya, yola dökülmüş…
|
3317 kez okundu.
Yazara Mesaj
