Kasvetli havada vurulur alnında seccadem

Bilinmezlikler yokuşunda

Avucunda bezden bebek

Yurdundan uzak hemcinsinden yoksun

Yalnızlık baharında tütsülenen düşler kutsanır

Yaşlılık vakarında hengâme yoksunu düz duvar tırmanır

Ders başı olmuş kuru vaadler iğne hebada

Yazın sıcağında erir fikirler

Gelsin gelsin mutluluk

Zorlukları aşarak

Vatan bize kuytuluk

Yarışalım coşarak

Göklerden gelen nida

Daveti heceletir

Kitabın ortasında

Emri bize iletir

İnsanlar uzak, lâkin kapıları yan yana,

Konulmuş bir mahkûmuz parmaklıksız zindana,

İçler acısı olmuş, komşuluktaki durum,

Bir karış duvarlarla oluşan bir uçurum.

Nerde yardım, muhabbet, ne sevgi, ne de saygı,

Nerde ortak mutluluk, nerde ortak dert, kaygı!

Ömür dediğin ne ki? Su gibi akar geçer,

Kimi gün mutluyuz biz, kimi gün yakar geçer.

Durdurmak mı? Ne mümkün! Geçip gider seneler,

Ömür de mevsim gibi, yaz, kış, bahar da geçer.

Günaha tövbe gerek, iyilik yüz aklığı,

Helâl kazan helâl ye, o midenin paklığı.

Gönül sırçadan saray, gönül kırma gönül yap,

İnsanı mahcup etmez, yüceltir söz aklığı.

Mecnun kılıp saldın çöle!

Hem kışımsın hem baharım…

Hasretinden döndüm küle!

Hem kışımsın hem baharım…

Önceleri kat karşılığı peşkeş çekildi

Şimdi tek tük gördüğümüz numunelik

Neslinin son örnekleri.

Cumbalı ahşap evler; tarih,

Mekân-ı cennet şimdi!

İstanbul acayip bir tuhaf şehir,

Bu İstanbul Trabzon’a benzemez.

Kâğıtla kalemle anlatılmaz ki,

Bu İstanbul Trabzon’a benzemez.

Helâl, haram ile karnımız dolu,

Doyarak büyüdük nesil bozuldu.

Menfaat ve çıkar şaşırttı bizi,

Yiyerek büyüdük nesil bozuldu.

Nereden başlamalı. Ey Allahım! Adınla...

Bir dünya geldi bir dünya yıkılmış gidiyor

Öyle bir tutmalı ki coşmalıyım şadınla

Ölümsüzlük korkutmuş bizi, hayat eriyor

Nereden başlamalı. Ey Allahım! Adınla

Gece, çöktü yine şehrin üstüne,

Kanatlandı umutlarım kuş gibi.

Yıldızların gölgesine uzandım,

Bir titreme sardı, mevsim; kış gibi.

Dengemi yitirdim, bünyem bozuldu.

Küçüktüm, büyüdüm; dünyam bozuldu.

Hile dolu dünya, Gayyam bozuldu.

Uyudum, uyandım; rüyam bozuldu.

Hep sınanmaz

insan

ey oğul

Gün olur

ta

uzaklardan

bir rahmet bulutu konar üzerine

Baştan aşağı şükür

ve

duaya batarsın

Gidiş yollarında sağ dönüşlerde solcuyum

Emperyalistim haftasonları

Evde kaldığım zamanlarda kapitalist

Güneş girdiğinde gözümün içine

Oturduğumda bir ağacın dibine

İnsanım bütün yaratılmışlığımla

Bütün günah devrimlerinde

ekmeğine suyuna el konur fakirlerin

krizin her türlüsü milyoner sevindirir

kolaylıkla avlanan davasız fikirlerin

dirisi ve ölüsü misyoner sevindirir…

umutsuzluk perde çekmiş gözüne

her yeni gün tılsım saçar görmezsin

hangi zâlim mili çekmiş gözüne

Allah kapıları açar görmezsin

Kanatlanıp üstünden yol aradım otağın,

İçime sığınıp ta uçamadım ne çare.

Ümitlerim firarda, hislerim darmadağın,

Derdimi sevgiliye açamadım ne çare.

gün batmaya başlayınca,

sema kızıl perdelerini çeker

bulutların penceresine.

güneş kor olur

yakmaya başlar ufukları.

ay bütün cilvesiyle

bir köşede bekler güneşin batmasını.

tüm efsunuyla kararır gökyüzü.

senin olduğu yeri,

yıldızları seyre dalarım.

Kara bulutları dağıtan güneşim, canım benim.

Doğrulanır yüklendiğim heyecanlı bir çeşmeden

Bir kalemle yazar o mırıltıyı usuldan

Altın rengiyle birlikte kırlangıçlar gelir çatımıza

Gelirler, sabaha doğru üşüşürler.

Ben uzun zamandır yabancı zannetmişim kendimi

Uzun zamandır benliğimden yoksun gerinmişim

Bir kötücünün methiyelerine mazhar olup

Gece sularında oyalanmışım uzun zamandır

Dişlerimle koparmışım uzamadan tırnaklarımı.

Ekinler gibiydik

Fırtına bizi daha da sıklaştırır

Yağmalar kenetlerdi

Ekinler gibiydik

Kuyuya atılan Yusuf'lara Selâm olsun!

Canan'a can verenlere Helâl olsun!

Leyla'dan geçip Mevla'ya varanlara Rahmet olsun!

Yar yolunda nefsinden geçenlere Safalar olsun!

Ballar balını bulanlara Mübarek olsun!

Sırların sırrına erenlere Müjdeler olsun!

Suret-i Hak'tan görünenlere Yazıklar olsun!

Masumlara kıyanlara Veyl olsun!

Hakkı tutup kaldırmaya And olsun!

Bir gül için bin diken sulayanlara ÂŞK olsun!

Kövrək xatirələrin üstünə getmə

Hələ üzərindən yel də keçməyib

Nə illər bacardı, işə yaradı

Nə də duyğuları ölüb bitməyib