Cenaze merasimi Ahmet Çelebi Sayı:
85 - Temmuz / Eylül 2015
Tahtadan bir hayat bu geldi karşımda durdu.
Gidiyor ak gelinlik ardında büyük ordu.
İniltiler fısıltılar kimi feryat figân.
Bir çocuk kenarda durur gözlerinde duman.
Tahtadan ses gelir de ses gelmez bu adamdan.
Her şey duruyor aynı, bir şey eksik bu tamdan.
Getirip koydular izlesin insanlar diye.
Öyle ki toprağa giden bu kaçıncı hediye.
Bir ses yırttı sessiz kalabalığın zarını.
“Varsa alsın alacaklılar alacağını”
İmam geldi ve durdu ordunun ön kısmında.
Sesler kalmadı artık hasmında ve hısmında.
Kondu yarılmış toprağın içine bir tohum.
Dünyada ölüm diyorlar, ahirete doğum.
Kimsenin duyamadığı bir lisan açıldı.
Döküldü gece ve gündüz her şey saçıldı.
İnsanlar koydu gitti sanki kaçar ölümden.
Unuturlar kim kurtulmuş karışık düğümden.
Kesildi seslerle feryatlar ve ağlaşmalar.
Evlâtlarda mal için mülk için uzlaşmalar.
Bu manzaraya insanlar olmuş aşiyan.
Şimdi dar yere sığdı saraylarda yaşayan.
Halimi bir de ben düşündüm tahta bir gemi.
Ona binip terk ediyorum dünya ülkemi.
|