Anadilim Türkçe
Necdet Uçak

  Sayı: 94 - Ekim / Aralık 2017

Tweetle

İlk defa annemden babamdan duydum.

Dedem “gel”  demişti, özüne uydum.

O benim ninnimdi, onla uyudum.

Onunla çağrıldım, onla büyüdüm.

Sokakta, mecliste söylensin dilim.

Masallar, destanlar; onunla ilim.

Karamanlı Mehmet demiş “Buyruğum”

Devlet dili Türkçe, onla konuşun.

Tellâllar çağırtmış, çözülmüş düğüm.

Hazineniz odur, varın kavuşun.

Çarşıda, pazarda söylensin dilim.

Sevinçler, acılar; onunla ilim.

Annemin ak sütü gibi, o bizim.

Her sözü işleyin, inciler dizin

Uydurma sözlere vermeyin izin

Dilime girmişse kaldırın, bozun!

Bayramda, düğünde söylensin dilim

İsimler onunla, onunla ilim.

Yunus’un dilinde ilâhîdir o

Ömer Seyfettin’de hikâyedir o

Orhun’dan önce de hep bâkidir o

Konuşup yazmaya da kâfidir o.

Horada, horonda söylensin dilim

Tiyatro, sinema; onunla ilim.

Kaşgarlı Mahmut’ta o kudretli dil

Âşık Paşa ona hizmet etmiş, bil.

Ali Şir Nevai’de mi? Gonca, gül

Onunla söyleşir zannımca bülbül.

Bengide, mengide, semahta dilim

Şarkılar, türküler; onunla ilim.

Ne dinini unut ne de dilini

Unutma ki kaybetme kimliğini.

Erir kaybolursun, kaparlar seni

Aranırsın sonra ben kimim deyi.

Barda ve zeybekte, halayda dilim

Fıkrada, romanda; onunla ilim.