Ruhsa sızan şiir
Oğuz Askan Kocagöz

  Sayı: 100 -

Tweetle

Gönül bu bir damla huzur ister

Zaman geçip gitse de an ister

Yaprakların bir bir döküldüğü mevsimlerde

İnsan nebze nebze ruha sızan şiir ister

Sessiz sedasız karanlığa gömülür

Şehirler, ışıklarını uyumadan söndürür

Gözü yaşlı kavruk bir şarkı tutturur

Sabahı olur, kalbini ısıtan güneş ister

Evler vardır, kapıları kapanan

Basamakları ağır ağır çıkılan

İçinde maziyi, geleceği andıran

Seyran, bayramda sinesine ses ister

Benlik var benden içeri benden öte

Seven sevdiğine sevgisini söyleye

Aşk var, yanacağını bile bile

Kendini kül edecek; yalım yalım alev ister.