|
Çanakkale feryadı
Zafer Bağcı  Sayı:
71 - Ocak / Mart 2012
 Buna cephe denir oğul!
Yiğitler dergâhıdır
Buna cephe denir oğul!
Bu Çanakkale feryadıdır
Buna cephe denir oğul!
Mehmedin sevdasıdır
Buna cephe denir oğul!
Bu imanın savaşıdır
Anlatırdı amcam bana Çanakkale feryadını
Vatan denir buna oğul taşı kalpte sevdasını
Akardı gözünden yaşlar anlatınca o feryadı
Kükrerdi delicesine kolay kazanmadık vatanı
Bir umut için düştük sonu olmayan sefere
Ne ananın hasreti ne ölümün soğuk yüzü vardı üstümüzde
Vatana sıkılan kurşun kanayan yaraydı içimizde
Biz o kurşunu sahibine ısmarladık oğul
Boğazın hasta adamı düşerde kalkmaz dediler
Hiç düşünmeden bizi tarih sayfasından sildiler
Cephanemiz azdı oğul, yiyeceğimiz az, üşürdü bedenimiz hava çok ayaz
Dostluk vardı orada, mertlik vardı, yüreğini paylaşan yiğitler vardı
Koca çınarlar gibiydik yıkılmadık oğul
Kur’ân’ın nuruyla yolumuzu bulduk
Biz Allah'a sığındık isyan etmedik
Biz bu vatanı kolay kazanmadık oğul!
|
1829 kez okundu.
Yazara Mesaj
