Çanakkale feryadı
Zafer Bağcı

  Sayı: 71 - Ocak / Mart 2012

Tweetle

Buna cephe denir oğul!

Yiğitler dergâhıdır

Buna cephe denir oğul!

Bu Çanakkale feryadıdır

Buna cephe denir oğul!

Mehmedin sevdasıdır

Buna cephe denir oğul!

Bu imanın savaşıdır

Anlatırdı amcam bana Çanakkale feryadını

Vatan denir buna oğul taşı kalpte sevdasını

Akardı gözünden yaşlar anlatınca o feryadı

Kükrerdi delicesine kolay kazanmadık vatanı

Bir umut için düştük sonu olmayan sefere

Ne ananın hasreti ne ölümün soğuk yüzü vardı üstümüzde

Vatana sıkılan kurşun kanayan yaraydı içimizde

Biz o kurşunu sahibine ısmarladık oğul

Boğazın hasta adamı düşerde kalkmaz dediler

Hiç düşünmeden bizi tarih sayfasından sildiler

Cephanemiz azdı oğul, yiyeceğimiz az, üşürdü bedenimiz hava çok ayaz

Dostluk vardı orada, mertlik vardı, yüreğini paylaşan yiğitler vardı

Koca çınarlar gibiydik yıkılmadık oğul

Kur’ân’ın nuruyla yolumuzu bulduk

Biz Allah'a sığındık isyan etmedik

Biz bu vatanı kolay kazanmadık oğul!