Atın ölümü
Necdet Uçak

  Sayı: 88 - Nisan / Haziran 2016

Tweetle

Karın tokluğuna çalıştı durdu.

Bir zamanlar yarış atıymış, gördüm.

Bahisler oynandı, çok ödül kondu.

Şimdiki sahibi katıymış, gördüm.

Evvelce seyisler ona kul imiş.

Alkışlar hep ona, para kum imiş.

Hep önde, favori; geçmek zor imiş.

Felek nerden nere düşürmüş, gördüm.

Yaşlanınca yeter deyip satmışlar.

Ne attı demeyip yüke koşmuşlar.

Gönlünde onulmaz yara açmışlar.

Ömrünün sonu çok kötüymüş, gördüm.

Yorgundu durmadan yük çektiğinden.

Bitkindi bu hale kahrettiğinden.

Bir deri bir kemik, donuk gözünden

Döktüğü yaşlarla, hastaymış; gördüm.

Her sabah geçerdi kapım önünden.

Küskündü dünyaya her sabah dünden.

Bir sabah geçmedi; merak edip ben

Gittim; ölmüş yerde, pes etmiş; gördüm.