|
Ben kim miyim?
Mehmet Akif Bozkurt  Sayı:
107 -
 Buzdağının eteklerine yazılmış bir destanım ben,
Sırtını dağın en sert yerine dayamış,
Korkusuzca gülen, ağlayan, yürüyen, koşan…
Başına ayın parlaklığı, güneşin sıcaklığı geçmiş,
Gözlerini uçuruma ölüm korkusuyla dikmiş.
Bulutlara dert yanan, derdinden eriyip biten,
Bir tek dertleri kalmış gönlünü seven…
Uçan kuşun kanadına yazılmış bir destanım ben,
Her hayalinde diyarlara sürüklenen,
Acısını, sevgisini, aşkını kanadının altına saklayan,
Her mazlum çığlığında ebabil kesilen,
Sonsuzlaşan hayatın ertesini yazmaya çalışan,
Hayallerini gökyüzünün uçsuz bucaksız boşluğuna bırakan…
Bir yetimin gözyaşlarına yazılmış bir destanım ben,
Onun gibi talihsiz, onun gibi sahipsiz,
Bu sefil dünyaya neden geldiğini anlamayan,
Her bakışa bir mânâ arayan.
İçerisinde bir korku bir telâş,
Her anı sanki dünyayla bir savaş.
Kara bulutları hayalleriyle mesken tutmuş,
Sanki dünyanın kötülüklerinden iyiliklerini unutmuş.
|
779 kez okundu.
Yazara Mesaj
