AĞLIYORUM Nihat Kaçoğlu Sayı:
62 - Ocak / Mart 2010
Doyamadan gelip geçen
Yıllarıma ağlıyorum.
Kendi ektiğini biçen
Ellerime ağlıyorum.
Yüreğimi sarmış keder,
Umutlarım olmuş heder.
Şu perişân, şu derbeder
Hâllerime ağlıyorum.
Dünya, işin yalan dolan,
Var mı sende murad alan?
İlkbahar gelmeden solan
Güllerime ağlıyorum.
Mehtâbın renkler dizdiği,
Baharların kol gezdiği,
Yeşil sunanın yüzdüğü
Göllerime ağlıyorum.
Hâlim insanlara ayân,
Ne diye edeyim beyân.
Yüreğimde şu soğuyan
Küllerime ağlıyorum.
Derd elinden imdâd eden,
Düşmanlarımı şâd eden,
Gece gündüz feryâd eden
Dillerime ağlıyorum.
Kalbim hazîn, gönlüm virân…
Olmadı sesimi duyan.
Sazımdaki feryâd figan
Tellerime ağlıyorum.
Mecnunların sığmadığı,
Bulutların ağmadığı,
Yağmurların yağmadığı
Çöllerime ağlıyorum.
Var mı ben gibi vurulan,
Kara bahtına darılan?
Rüzgâr esince kırılan
Dallarıma ağlıyorum.
Kaçoğlu bir garip deli,
Bulamadı doğru yolu.
İşte şimdi zehir dolu Ballarıma ağlıyorum.
|