|
Anneannemin Saçları
Nihat Kaçoğlu  Sayı:
114 -
 Dönüyor havada serçe kuşları.
Kiraz ağacıdır düşüme giren.
Irmaklara dolan rüzgârdı sesi,
Bir sincabın cevize tırmanması…
Ah anneannemin kınalı saçları…
Renginde baharın gül tomurcuğu…
Yağmurlar neden ağlıyor anne?
Gök kızılı karanfiller öldü mü?
Bu hangi bulut gözlerinde?
Bal kovuğunun yanında
Bir kelebek uyuyordu çimende;
Baktı ona, ortalık güneş kesti.
Yüzünde eski bir türkü büyüdü,
Genişçe gülümsedi haziran gibi,
Saçları uzayıp yüceldi göğe…
Sonra uçtu mavi bir cennete,
Yüzünü özledi kır çiçekleri,
Gelmez oldu pınara geyikler,
Orman perileri küstüler artık.
Anneannem yaşasaydı
Gözlerinden Munzur’a akardık.
|
706 kez okundu.
Yazara Mesaj
