Medeniyet Yunus Ceviz Sayı:
76 - Nisan / Haziran 2013
 Yozlaşmış ar, namus, haysiyet
Bu değildi bize bırakılan vasiyet
Nerden teşekkül etti bu zihniyet
Bir de sahipleriymiş, temiz kalp ve iyi niyet!
Halbuki bir kenarda kalmış İslâmiyet
Gereklerine karşı gösterilir acziyet
O aşağılık hasletlere karşı mahkûmiyet
Sorsan kendine büyük bir galibiyet!
Algılar değişiyor..olmayınca maneviyat
Nasıl olsun ki, olunca her şey maddiyat
Yok olmaya mahkûm huşu ve hissiyat
Edilince başka şeylere beyat
Bilseydi tüm bunlar mağlubiyet
Duyardı benliğine karşı mahcubiyet
Fark etse var içinde bir kabiliyet
Kullanamıyor, duyunca nefsi meşguliyet
Tüm kötülükler etse de sende sirayet
Yine de canlansın zihninde bir ayet
“azim ve çaba ile göster dirayet”
Boşa değilmiş dersin, İlâhi söz ve rivayet
Böyle bir şey işte Hakkaniyet
Ödenir iyi veya kötü bir diyet
Neye atfediyorsan kutsiyet
Her yönüyle sen de mesuliyet
Batı diyorsan; özgür bir ferdiyet
İslam diyorsan; kutlu bir cemiyet
En büyük amacı; saadeti ebediyet
Anlayana; Yaradan'a kulluk tek hürriyet
Anlarsın, bahşedilmişse eğer hidayet
Buldum dersin doğru yolu nihayet
Yok eğer biraz varsa enaniyet
Kurtarsın seni, İlâhi inayet
Etkili olmuş üzerinde şeytani vesayet
Yaptırıyor istediklerini hem de gayet
Bir çeki düzen vermezsen kendine şayet
Fıtrat-ı masumiyen ölür, işlersin cinayet
Bilirsin ki bu, iki cihanda da eziyet
Düzelmesi lazım artık bu vaziyet
Edinerek bazı dinî ve ahlâkî meziyet
Yapılmalı neyse sünnet ve farziyet
Kadın erkek, ayırmadan cinsiyet
Siyah-beyaz övünç kaynağı değil asabiyet
Tamam; uzak olsun ama cahiliyet
Bu veya şu diye yutturulmasın medeniyet
|