|
Ney
Osman Akçay  Sayı:
117 -
Her gün neyimi üfler bir başına dinlerim
Bir kamışın içinde bin bir dertten inlerim
Kırmadan söyle n eyim! Senin için ben neyim
Olmasaydın gönlümde ben nasıl sakinlerim
Güzelliğini senin yazamaz hiçbir kalem
Sesini duyduğu an canlanır cümle âlem
Umutlar bitti derken birden kaybolur problem
Gözyaşlarıma kızma birazdan dizginlerim
En yakın dostlar bile birbirini satarken
Kardeşinin yaptığı kardeşine batarken
Evlâtlar atasının arkasından atarken
Bizi kıskananları elbette sezinlerim
Ne olur bakma kızgın yüzüme sakın öyle
Bir elden tutmam artık seninim bundan böyle
Segâhtan boğum sen de derdini söyle
Bilirsin başpâreni lebime perçinlerim
Seğmenoğlu kederden gözyaşların kurumuş
Hicranın acısını bebek gibi sorumuş
Kurumuş bir kamışın sesi seni korumuş
Üfle teselli bul ki avunur serinlerim
|
475 kez okundu.
Yazara Mesaj
