GECELER G?ND?ZE MECBURDUR Halil G?lel Sayı:
53 - Temmuz / Eylül 2006
Dudaklar kavrulmuş yürekler yanar
Bu çöller karanlık zindanlar donar
Zincirler boynumda kuzgunlar döner
Doğ artık ey güneş gözümüz yolda
Bırakmaz Yaradan bizi bu halde.
Yangın var evimde bülbülde figan
Gül dalından düşmüş damla damla kan
Nasıl vahşi olur bu kadar insan
Irak’ta merhamet gelmez yakına
Alkışlar zalimi düşenler kine.
Ne kadar kudursa zulmün sonu var
Bir mazlum ölürse bin Yavuz doğar
İsterse Yaradan bu arslan kükrer
Geceler gözyaşı gündüzler feci
Can alır camide gör işkenceci.
Bir Haçlı Seferi çiğniyor gülü
Cinnet getirir bu yurdun bülbülü
Kana bulanmıştır kana sümbülü
Virandır bahçeler virandır bağlar
İnsan olan ancak bu zulme ağlar.
Ey şanlı Peygamber nadir muhabbet
Rabb’im etsin Rabb’im yalnız merhamet
Geceler gündüze mecburdur elbet
Bir miraçtır iman vuslata ferman
Kandil mubarek can Kur’an’dır derman.
|