“İmam-ı Kastalanîden Seçme ve Süzmeler”
Kürsü Kainatın Efendisi

  Sayı: 99 -

Tweetle

YATAK

Döşekleri, zaruret derecesini aşmayan şekil ve sayıda… Bir Müslim hadisine göre, erkeğe lâzım olan döşekten sonrası ikinci zevcesi üçüncüsü de misafir içindir. Dördüncüsü ise şeytan için..

Bu hadîs mevzuunda âlimler demişlerdir ki:

“Asıl mânâ, böbürlenmek için kullanılan dünya metaına aittir. Böyle olan her şey kötüdür ve her kötü şey şeytana bağlıdır.”

Hâsılı, her ferdin yatağı kendi şanına göre olur. Kişi vardır ki, ona üç döşek yeter. Kişi de vardır ki, etrafı ve yakınları bakımından 20-30 döşek kendisine az gelir. İcap ve ihtiyaçtan ziyade ve böbürlenmek maksadıyle bir tarafa yığılı durmadıkça döşek sayısı suç ifade etmez.

Hâzret-i Âyişe’den öğreniyoruz:

“Allah’ın Resulü döşeğimi gördü. Sonra gidip bana yünle doldurulmuş bir şilte gönderdi. Allah Resulü’nün, döşekleri deridendi ve içine hurma lifi doldurulmuştu.”

Hâzret-i Âyişe:

“Bir gün Medineli Ensar kadınların biri yanıma geldi ve Allah Resulü’nün döşeğini gördü. Sonra gidip bana yünle doldurulmuş bir şilte gönderdi. Allah’ın Resulü bu şilteyi görüp kimden ve nasıl geldiğini öğrenince dediler: “Ya Âyişe, bu döşeği geri gönder! Vallahi, eğer ben isteseydim, Allah yanım sıra gümüş ve altın dağlar yürütürdü!”

Bir gün Hazret-i Ömer, Allah Resulü’nün hücresine giriyor. O sırada Kâinatın Efendisi bir hasır üstüne yatmış bulunuyorlar. Hasırın örgüsü mübarek tenleri üzerinde iz bırakmış… Ömer:

“Ey, Allah’ın Resulü, diyor; kendinize yumuşak bir döşek edinseydiniz ne olurdu?”

Allah’ın Resulü cevap veriyorlar:

“Benim dünya ile ne işim olabilir? Benim dünya ile işim, sıcak bir günde seyahat eden bir yolcunun bir ağaç altında bir saat gölgelenip tekrar yoluna devam etmesi kabilindendir…”

Abdullan bin Mes’ut:

–Bir gün Allah’ın Resulüne gittim. Hamam gibi sıcak bir köşede bir hasır üstüne yatmışlardı. Mübarek cismine hasırın nişanları çıkmıştı. Bu manzarayı görünce ağladım: “Ey, Allah’ın Resulü, Kisrâ ve Kayser ipek yataklarda yatarken sen bu incitici hasır üstündesin!” dedim. Cevap verdiler: “Ağlama Abdullah; dünya onlar için, âhiret ise bizim için!..”

Allah Resulü’nün bir yatağı hor gördüğü ve ayıpladığı asla vâki olmamıştır. Döşek serilirse onun üstüne yatarlar, serilmezse yere uzanırlar ve hiçbir şekilde şikâyetçi görünmezlerdi. Yorgan da örterlerdi:

Zevcelerine demişlerdir ki:

“Bana, Âyişe’den başka, sizden birinin yorganı altındayken Cebrâil gelmemiştir.”

ÜLFET

Allah’ın Resulü, zevceleriyle münasebetlerini en kâmil şekilde yerine getirirlerdi. O şekilde ki, bu münasebetten murad olan hilkat sırrı, en güzel ifadesini bulsun… Meselâ, sağlık korunması, zevk ve lezzet, insanlığın bekasına hizmet gibi incelikler… Kadın erkek münasebetlerinin gayesi üç nokta üzerindedir: Birincisi, Allah’ın takdir ettiği zamana kadar insan soyunun devamına hizmet… İkincisi, erkeğin mizacındaki tohum cevherinin dışarıya atılması ki, vücutta mahpus kalacak olursa sağlığa zarar verilmiş olur. Öbürü de zevk ve lezzettir ki, cennetten murad budur. Zira cennette nesil yetiştirilmesi ve biriktirilmiş cevherin dışarıya atılması gibi kayıtlar, yok, sadece zevk ve lezzet vardır.

Kadın bahsinde erkeğe ait ölçü, itidali kaybetmemek ve kuvvet nispetini aşmamaktır. Şeyh Nizamî isimli hâkim, bu meseleyi şu iki mısra içinde pek güzel ifade eder:

Ne çok ye, ne çok temas et!

Biri mideyi, öbürü vücudu çürütür!

Şu var ki, helâliyle nefs tatmini, harama bakmamak noktasından lâzım bir fiildir. Bu nokta, erkek hesabına, hem kendisinin, hem de zevcesinin dünya ve âhireti bakımından gayet mühim ve menfaat sağlayıcıdır.

Helâl yoldan kadın teması, İslâmî ölçü yönünden gayet makbul âdet ve Peygamber mizacına uygun bir harekettir.

Allah’ın Resulü, kadınlara kâmil beşerî mizaçları bakımından büyük bir meyl ve muhabbet üstündeydiler.

Enes Bin Malik:

–Allah’ın Resulü: “Bana dünyanızdan kadın, güzel kokular ve namazda gözlerimi yabana bakmaktan korumak sevdirildi!” buyurdular.

Demek ki, insanda kemalin ana şubelerinden biri kadına ve evlenmeye meyl ve muhabbettir.

Hazret-i İbrahim, dünya güzeli Sâre’ye malik bulunuyorken Hâcer’e âşık olmuştu. Şam’dan gelip Hâcer’i Hicaz’da ziyaret ederdi. Muhabbetinin fazlalığından ve sabredemeyişinden…

Hazret-i Davud’un doksandokuz zevcesi varken bir kadına muhabbet edip onu aldı ve onunla zevceleri yüz oldu. Hazret-i Süleyman bir gecede bütün zevcelerini dolaşırdı. Demek ki, kadın bağı, Nebîler ve ermişler şiarındandır. Kaldı ki, Kâinatın Efendisi bu husustaki meyillerini tasrih buyurmuşlardır. Bu bahisteki hadîsin üçüncü şıkkı olan namaz, nice âlimlere göre, dünya işlerinden olmadığı için Peygamber buyruğuna dâhil değildir. Murad, dünyadan sevdikleri iki şey olarak, kadın ve güzel kokudur.

İbn-il-Hâc’a göre, Allah Resulü’nün, “sevdim!” demeyip “sevdirildi!” buyurmaları da, bütün alâkalarının esasta Allah ile olduğu ve malûm iki unsurun, kendilerine hikmet icabı sevdirildiği mânâsınadır.

Allah Resulü’nün zâhirleri gerçi beşeriyet âlemindeydi; fakat bâtınları melekler âlemine bağlı bulunuyordu ve beşeriyet hallerinden gösterdikleri her tavır, ümmetlerine örnek olmak ve o hali meşru kılmak içindi.

Ebülhasan Şazelî Hazretleri, Allah Resulü’nün, vasfında demiştir ki:

“O, insandır, fakat öbür insanlar gibi değil… Nasıl ki, yakut taştır, fakat öbür taşlar gibi değil…”

Allah’ın Resulü, bu cihandan kendilerine üç şeyin sevdirildiğini bildirip bunları, kadın, güzel koku ve gözlerinin nuru namaz şeklinde ifade buyurunca Hazret-i Ebu Bekr şu karşılığı vermişti

“Bana da, ey Allah’ın Resulü; dünyada senin yüzüne bakmak, sana sarfetmek için mal toplamak ve sana akraba olmak sevdirildi.”

Hazret-i Ömer de atılmıştı:

“Ey, Allah’ın Resulü, bana gelince, emirleri yerine getirmek, yasakları yaptırmamak ve Allah’ın emriyle kıyam etmek sevdirildi.”

Hazret-i Osman:

“Ve bana, ey Allah’ın Resulü, açları doyurmak, susuzları kandırmak ve çıplakları giyindirmek sevdirildi.”

Hazret-i Ali:

“Bana da, ey, Allah’ın Resulü, yaz günlerinde oruç tutmak, misafire ikram etmek ve senin huzurunda düşmana kılıç çalmak sevdirildi.”

Cebrâil de şunları söyledi:

“Bana da, dünyanızdan üç şey sevdirildi: Ağaç dikmek, kâfirleri öldürmek ve ihsan edicilere yardımcı olmak…”

Cebrâil, bu sözlerden sonra göğe çıkıp nida etti:

–Ey, Allah’ın Resulü; Rabbin sana selâm eder ve buyurur ki: “Ben de üç şeyi severim: Tövbe edicilerin istiğfarını, iffetlilerin temizliğini ve ihtiyaç içindekilerin duasını…”

Allah bu üç şeyi sevdiğine dair, Kur’ân’ında naslar indirmiştir. Âyet meali:

“Allah tövbe edicileri ve pâk olanları sever.”

Ayrıca duaların kabul olunacağı Kur’ân nassıyla sabittir.

Kâinatın, O gelecek diye yaratıldığı Gaye-İnsan ve Ufuk-Peygamber, insan vasfı içinde son haddine yükselten kemalleriyle tektiler. Bu hususiyeti gösteren bir hadîs, İmam-ı Taberânî nakliyle Enes Bin Malik yolundan gelmektedir. Allah’ın Resulü, buyuruyorlar ki:

“Ben, insanoğullarından dört sıfatla üstün kılındım: Cömertlikçe, şecaatle, kadın temasındaki fazlalıkla ve düşman öldürücü pençe atmakla…”

Enes Bin Malik rivayetince, Allah Resulü’nün 11 kadını vardı. Bunlardan dokuzu nikâhlı ve ikisi cariyeydi. Bir gecede hepsine alâka belirtirlerdi.

Kutâbe, Enes’e soruyor:

“Allah’ın Resulü bu kadarına tâkat getirebiliyor muydu?”

Enes Hazretleri cevap veriyor:

“Biz Sahabîlerle bu meseleyi konuşurken, Kâinatın Efendisine otuz erkek kuvveti verilmiş olduğunu iddia ederdik.”

Bu hususta her fert, kendi tahmin ve kıyasına göre fikir yürütmüştür. Meselâ, İbn-i Saad nakliyle Tâvus ve Mücahid Hazretlerine göre bu kuvvet 40 kişiliktir. İmam-ı Ahmed ve Nisaî nakillerinde Zeyd Bin Erkam rivayeti:

“Cennette bir kişiye, yemede, içmede ve kadın temasında yüz kişi kuvveti verilmiştir.”

Saffan Bin Selim rivayeti hadîs:

“Cebrâil bana bir şey getirdi. Ondan yedim ve bana kırk erkek kuvveti verildi.”

Kâinatın Efendisi’ne hiç kimsede olmayan kuvvet verilince, kadın hususunda başkalarına caiz olmayan sayı ve derece, kendilerine mübah kılındı.

İbn-i Abbas’tan hadîs meali:

“Evlenin! Bu ümmetin en faziletlileri, zevceleri çok olanlardır.”

“En faziletli”den murad, Allah’ın Resulü’dür. Ümmetin üstün örnekleri de Sahabîler…

Hadîs meali:

“Çok doğuran ve kocasına sevgiyle bağlı kalan kadınları sevin! Zira ben sizi, öbür ümmetlere üstün kılmak ve görmek isterim!”

Hadîs meali:

“Nikâhlanınız, nesiller yetiştiriniz, çoğalınız! Zira ben sizi öbür ümmetlere galip görmekle övünürüm!”

Ümmeti çoğaltmak niyetiyle nikâhlanmanın oruçtan daha faziletli olduğu hakkında Hazret-i Ömer’in bir sözü muazzam bir ölçü teşkil eder:

“Ben, zevk ve lezzet gayesinde olmaksızın kadınla temas ederim. Tâ ki, Ümmet çoğalsın ve kıyamette Peygamberimiz ümmetinin çokluğuyla övünsün!”

“İslâm’da rehbaniyet yoktur!”

Hadisinde murad edilen başlıca hikmetin, kadından kesilmek olduğu bildirilmiştir. Eğer kadından kesilmekte bir fazilet olsaydı, bunu, dinlerin en hayırlısı olan İslâm tatbik ederdi. Aksine, fazilet ve erkeğin kemali, kadına yaklaşmaktadır ve bu nokta Peygamberlerin şiarı olmuştur. Sahih-i Buharî’den öğreniyoruz ki, Süleyman Peygamber, bir gecede hesapsız denecek kadar zevceyi dolaşırdı. Rivayete göre 300 zevcesi ve 1000 cariyesi vardı. Bu kudret, Süleyman Peygamberin mucizelerindendi. Süleyman Peygamberin bu konudaki zenginliği, mülk ve saltanatı cümlesindendi. Halbuki Kâinatın Efendisi, Sultan-Nebî olmakla Kul-Nebî olmak arasında serbest bırakılıp Kul-Nebî olmayı tercih buyurunca, çektikleri nice nice mihnet, meşakkat ve devam ettikleri oruç ve riyazet haline rağmen, kadın bahsinde gösterdikleri kuvvet bütün misalleri aşar ve üstün mucize olarak tecelli eder.

Bu hususta Muhiddin-i Arabî Hazretleri buyuruyorlar ki:

“-Kadın mevzuunda Allah Resulü’nün, öbür insanlara nispetle açık farkları ve üstün kuvvetleri vardı. Halbuki yiyip içmeleri itidal ölçüsüne bağlıydı. Allah Resulü’nün halleri iki cihanda beşerî kemal ifadesine sahip bulunsun diye böyle yaratılmıştı.”

Hâsılı, Allah Resulü’nün kadın mevzuunda alâka ve kudretleri hadîs âlimlerince tespit edilmiş bir hakikattir.

Taberanî yoluyla İbn-i Abbas rivayetinin çerçevelediği hadîs:

“Hiçbir peygambere ihtilâm olmak vâki olmamıştır. İhtilâm şeytandandır.” (Devam edecek)