| 
								 DAĞLAR Hünkar Dağlı    Sayı:
							68  -  Nisan / Haziran 2011
 
							
							 
							  Hemen Mevla ile sana dayandım” 
Benim doğduğum yer, vatanım dağlar 
Üstümüzden eksilmesin gölgeniz 
Ayrıda geçmesin bir anım dağlar 
       Arkut'un başında bir kara duman 
       Yabana yol vermez düşmana aman 
       Bahar gelip çiğdem açtığı zaman 
       Yürür sana doğru çobanım dağlar 
Hiç eksilmez Aladağ'ın beyazı 
İçimize işler karı, ayazı 
Hâlâ çınlar Koç Köroğlu avazı 
Tarihim, geçmişim, destanım dağlar 
       Çal'dan aşar gider yaylanın yolu 
       Ak davarı büzer nisanda dolu 
       Bir gayret geçince şu Gökçe Kol'u 
       Kuvvet bulur dinim, imanım dağlar 
Şayı Boğazı'ndan yukarı doğru 
Erenler Duvarı zorlu bir eğri 
Öküz Yatağı'nın o ılık bağrı 
Yatağım, yastığım, yorganım dağlar 
       Kızıl Bayır üstü mantar ocağı 
       Karadağ'dan aşırırız kaçağı 
       Dedeli Kuzusu köşe, bucağı 
       Sıçrar gezer geyik, ceylanım dağlar 
Bohça Armut'dan sonra Ayı Tepesi 
El Üstü Dağı'nda çıngırak sesi 
Yanıklık'ın kara, kızıl nefesi 
Sayılıdır vaktim, zamanım dağlar 
       Kuzu Pınar davarları doyurur 
       Kapı Önü hergeleyi ayırır 
       Gömürgen'de Çatlak Dedem bağırır: 
       “Ömrüüüm! Ben nice bir civanım” dağlar 
Bakar besler evcili ve yabanı 
Bin bir çeşit kurdun, kuşun mekânı 
Dört mevsimde ayrı yaşar zamanı 
Çiçeğim, yaprağım, ormanım dağlar 							
 
							
						  |