Sokağın sahipleri Yavuz Selim Yaşar Sayı:
79 - Ocak / Mart 2014
Akşam oldu gene çöktü karanlık,
Ne yerler içerler bilemem amma?
Sokak çocukları sokaklardalar…
Yardımı uzatmak çok da zor değil,
Nefissiz havayı sindirdim amma,
Neden tüm insanlar yataklardalar?
Bilmezler mi kanadından da küçük,
Bir serçenin gözünde küçüldük, amma,
Onlar hâlâ işin gırgırındalar…
Küflü bir ekmeğe talip olanlar,
Karınca görünce susarlar amma,
Masmavi, semavî vapurundalar…
Eğlene eğlene gülerken bizler,
Ağacı kökünden sulardık amma,
Onlar o ağacın tabutundalar.
Bilinmez çamurda depreşiriz de,
Bilinmez meşhuru nasıl unuttuk?
Onlar bu korkunun kaygısındalar…
|