Günâhkar mevsim
Kübra Bulut

  Sayı: 79 - Ocak / Mart 2014

Tweetle

Işığı sönmüş bir gece lâmbası gibi kalbim.

Binlerce bilmeceyle sönüyor tutkusu

Dışarda mağrur, gizemli

İçerde sevecen, başıboş bir çocuk misali

Şimdilerde ben iyi kalpli günahkârları yaşıyorum

Kendi yangınına âşık kalbimde...

Sevişmelerin en koyusunda yine sen çıkıyorsun

Gün yüzüne.

Asi yağmurlar gibisin sevgili,

İncitir tenimi hoyrat rüzgârın

Darmadağın eder beni senden sonra,

Yüzleri olmayan bedenlerin, kimsesiz hazları.

Bekliyorum hala,

Tenimi incitmeden kalbimin kapısını aralayacak o eli.

Ve o eldeki inceltilmiş büyü, sabır, yangın..

Bekliyorum hâlâ,

Kalbimin ıssızlığını, hoyrat rüzgârlardan

Renkli dünyalara taşıyacak o eli.

İyi kalpli günahkârları oynuyorum ardından,

Son satırlarımı da yazabilirim artık,

Sen içinde yolculuk ettiğim,

Günahkâr mevsimimdin benim.