Züleyha - Sen
Muallim Ayhan Bingöl

  Sayı: 80 - Nisan / Haziran 2014

Tweetle

yine gün doğup geceyi yutacak

toprak sofra kurup ikram ederken

Züleyha, herkes yine bir yol tutacak

ben acı hasret kuşanıp yanarken

kanatları ıslak kuşlar dallarda

taşların dahi üşüdüğü yollarda

bilmezler sefili yangın hallerde

Züleyha ben acı hasret çekerken

vah gönlü sözler anlatamaz sözler

dil lal olur gönle bir hal olur gizler

en güzel sözü gözler söyler gözler

bilsen Züleyha yürekler kanarken

bu gün kuşlar acı acı ötüyor

vah vah çocuklar merhamet istiyor

açlıkla savaşla ölüp yitiyor

Züleyha mevsimler kışa dönerken

vuslat değilse kader, alın yazı

hayatın ne tadı kalır ne tuzu

alevde yandım desene Arap kızı

Züleyha ağladım şiir yazarken

her menekşe ister gölgede ışık,

her çiçek kendini hep sanır mâşuk

insan bir defa olur delice âşık,

ben kanlı gözyaşlarımı dökerken

yağmurdan sonra sevilirmiş güneş

eder tebessüm çiçek böcek dağ taş

en çok hasret kalbe dökermiş ateş

sevdalı yüreğim hasret içerken

bir bilsen balık deryaya doymadan

insan ki insan dünyaya doymadan

vah ölüm girer araya duymadan

Züleyha yürek hasreti yakarken