Dilime deyme Tebrizim Süleyman Rüstem Sayı:
91 - Ocak / Mart 2017
Dilime deyme Tebrizim
Baxdıqca hüsnüne doymayır gözüm,
Tebrizim, Tebrizim, gözel Tebrizim!
Qoymaram yadları girsin qoynuna,
İzin ver qolumu salım boynuna!
Senin bayramına, senin toyuna
Dili bir, qanı bir qardaşın gelib,
Derdine aşina sirdaşın gelib.
Sen çıxdın qarşıma duzla, çörekle,
Bağından derdiyin gülle, çiçekle,
İkiye bölünmez saf bir ürekle,
Tebrizim, Tebrizim, aman Tebrizim,
Yox olsun başından duman, Tebrizim!
Qedrini ayrılıq çekenler biler,
Hicranda göz yaşı tökenler biler,
Ömrüne qaranlıq çökenler biler,
Bağından gül-çiçek derdim, Tebrizim,
Yene tezelendi derdim, Tebrizim!
Ne qeşengdir yol boyunca söyüdler,
Söyüdlerin kölgesinde igidler
Babalardan dinleyirler öyüdler,
Coşur damarlarda qanı, Tebrizim,
Yoxdur bu merdlerin sanı, Tebrizim!
Ağlasan ağlaram, gülsen gülerem,
Yaşasan yaşaram, ölsen ölerem,
Varımı seninle yarı bölerem,
Gel bir de üzünden öpüm, Tebrizim!
Başına gül-çiçek sepim, Tebrizim!
Nedir o, menalı, derin baxışlar?
Nedir gözlerinden yağan yağışlar?
Nedir qelbindeki payızlar, qışlar?
Yetimtek boynunu burma, Tebrizim!
Melul-melul baxıb durma, Tebrizim!
Senin çiçeyine, gülüne qurban!
Mene qardaş deyen diline qurban!
Vetenine qurban, eline qurban!
Baxdıqca hüsnüne doymayır gözüm,
Tebrizim, Tebrizim, gözel Tebrizim!
|