A Y R I L I K V A K T Y.... İbrahim Atasever Sayı:
44 - Nisan / Haziran 2005
 Vakit geldi;
Hiç istemediğim
Ve dur diyemediğim
O zalim
ayrılık vakti geldi
işte
Gidiyorsun
Uzaklaşıyorsun yanımdan
“kaçar gibisin” diyesim geliyor adeta
ona da dilim varmıyor,
galiba yolarımız hiç birleşmedi
biz farkına varmadan,
daha ne olduğunu
anlamadan
yol verdik
Ayrılığa,
Gözlerinde yabancısı olduğum
tanımlayamadığım karartılar
dolaşıyor,
buğulu bakıyorsun,
yorgun gözlerin daha bir
yorgun...
hiç duymadığım kelimelerle
senin olmayan cümlelerle
sitem eder gibi
konuşuyorsun
anlayamıyorum;
niye durup dururken
hem de seni bu kadar çok,
seni bu kadar delicesine sevdiğim
halde
gitmeye karar verdin...
Sana benzemiyorsun uzun
zamandır
asi ve tedirginsin
hangi ağacın hangi dalında
daha güvende olacağını bilmeyen
saka kuşu gibisin
uçamıyorsun,yorgunsun,
bir türlü anlam veremiyorum
her şeye rağmen niye bu gidişin?
öyle olsun ne söyleyebilirim ki?
kendi seçimin kendi
Doğrun.
Git...
nasıl kal diyebilirim ki?
Dünyanın bütün ağaçlarının gölgesinde
tek başına otur,
benim bilmediğim şarkıları
söyle,
sesini kimsecikler
duymasın,
yanı başına düşen yaprağa
aldırma,
ağacın dalında ağlayan kanaryaya
sakın kırıntı uzatma, dönüp de
bakma
ona da acıma
güneşin ışıltısına yüzünü
çevirme,
göle taş atma,
Yalnız kaldığını sanıp
ağlama,
benim seni yalnız bırakmayacağımı
seni unutmayacağımı
sakın unutma.
git...
sonraya kalma
şimdi git..
kafanı yerden
kaldırmadan,
kimseciklere selam vermeden
ve hatta selam almadan
git...
her şeye rağmen çekip gideceksin bunu
biliyorum
hatta belki bana veda ettin bile
yada veda dahi etmeden “gittin”
ben yeni yeni anlıyorum
belki de farkında olmadan
seni boş yere arıyorum..
En son ne zaman bakmıştın
gözlerime
en son ne zaman göz bebeklerimiz karışmıştı birbirine
seninle ne zaman kelepçe vurmuştuk acılı
yüreklerimize....
..... neyse sen bana aldırma unut
gitsin
seni daha fazla alıkoymak istemem
mutluluğundan,
git artık…
huzur bulacağın yerlere,
incitmeyeceğin
yüreklere,
arayıp da bulamayacağın
sevgimden başka sevgilere
Git...
Giderken;
bari son kez bir damla su
serp
gönlümde yeşerttiğin şu
çiçeklere
onlar seni bekledi hep,
alışkın değiller gelip de
gidenlere
inan çok şey istemiyorum yorgun
gözlüm,
yalnız onlar değil
bunu bende istiyorum.
ve Seni
Çok Seviyorum...
|