Ekim Serpil Tuncer Sayı:
65 - Temmuz / Eylül 2010
Son taze dal
Son taze yeşil
Açar bahçede salıncak gül goncasından
Açar sırlarını badem ezmesi kokular
Yanı başımdan süzülüyor sonbahar
Yılgın ve yılışık bir ekim görümündeyim şimdi
Üzerimde kırık, ateşli bir hal
Ekim aramıza giren zamandır
Ekim gemileri yana batıran poyrazı saklayandır
Ekim ayrılıktır.
Sen kızgın güneşler etrafında tapınan bir gölgenin suskun başısın
And dağlarından Anadolu köylerine doğru
Sen kabahat olmalısın yer edinen ömrümde
Kim uçurdu seni buralara ötelerden
Peri kızı
Zamanı kurdurmayı
Öğret bana unutmayı acılardan geçerek
Asılı kalsın
O ayrılık ve son kez yeşil rengi ekimin.
|