Ellerim mahkûm Bedran Yoldaş Sayı:
77 - Temmuz / Eylül 2013
Düşüncelerden ufka takılır bakışlarım
Yandıkça ciğerlerim talan yemiş yetim gibiyim.
Dumanlı gözlerim görmekten aciz
Soğuk duvarlar üstüme geldikçe
Yalnızlığıma sığınırım
Sözlerim kifayet eder mi, bilemiyorum.
Bir mum sıcaklığında ellerim
Kızgınlığımın izlerini taşır
Ellerimi ovuşturdukça yaralı kalbim titrer
umudu mahkum ,talan yemiş yetim gibi.
yüzüm rengini beli eder mi, bilmiyorum
İsyanlardayım, nefretim camlarda buğulanmakta
Yeni sayfalar açıldıkça, talihim karalar bağlamakta
Kinim hücum etmekte sıkılan yumruklara
Sabredebilir miyim bilemiyorum.
Bu devran döndükçe,
ayaklar daha çok çeker
Düşüncesiz baştan yana
yazgı mıdır, garabet mi yoksa cehalet…
zindan kaçkını mıyım bilemiyorum.
Hüzün çükmüş yollarıma zamansız yolculuğumun
Bin bir dereden su getirsem de paklayamam
Soğuk duvarlar üstüme geldikçe
ellerim mahkum talan edilmiş yetim gibiyim
Yalnızlığıma mı sığınayım… bilemiyorum…
|