Dağ olsam
Muhammed İsa Öztürk

  Sayı: 91 - Ocak / Mart 2017

Tweetle

Dağ olsam, sulardım çiçekleri

İçim yana yana

Seyrederdim uçuşunu leylakların

Suya inerken ceylanlar

Susuz dönmek gibi sevdim seni

Bağrımda özlem ateşiyle

Dağ olsam, ağlardım bulutlarla

Toprağın kanlı bahçelerine

Şahit olurdum zulmüne zalimlerin

Ölürken bir çocuk

Hıçkıra hıçkıra sevdim seni

Yanaklarımda çaresizlik ateşiyle

Dağ olsam, haykırırdım dilsiz şarkılarda

Canını acıtarak kelimelerin

Her heceye libas giydirirdim kâkülünden

Sen koksun diye her cümle

Sessiz sedasız sevdim seni

Kalbimde şairane bir ritimle

Dağ olsam, sökerdim kökünden dünyayı

Yorgun şehirleriyle ölüm doruklarında

Okşardım kırgınlığını sokakların

Koşar adımlarla ağlarken

Yetim masumiyetiyle sevdim seni

Şafaklar düşmüş coğrafyanın türküleriyle