|
Trabzon’um
Mehmet Balcı  Sayı:
91 - Ocak / Mart 2017
 Bilmem seni nasıl ben anlatayım
Dünyâya bedelsin sen Trabzon’um
Cümleler yetmez ki seni övmeye
Dünyâya bedelsin sen Trabzon’um
Anasın sen, dedesin sen, yârsın sen
Matur Dağı tepesinde karsın sen
Seviyorum yüreğimde korsun sen
Dünyâya bedelsin sen Trabzon’um
Güzel insanların, şanlı mâzin var
Kemençen var, kavalın var, sazın var
Peştemallı, al yazmalı kızın var
Dünyâya bedelsin sen Trabzon’um
İlkbahar çiçekle, kışın karınla
Kırmızı, eflâtun, yeşil, sarınla
Fındığın, hamsin ve elma, narınla
Dünyâya bedelsin sen Trabzon’um
Kolbastı oynarlar oğlanlar, kızlar
Kemençe çalmazsa yüreğim sızlar
Sende bir başkadır baharlar, yazlar
Dünyâya bedelsin sen Trabzon’um
Pınarların vardır şirin gözeli
Dağların kekikle, sümbül bezeli
Dünyâda bulunmaz senden güzeli
Dünyâya bedelsin sen Trabzon’um
Kaval sesi dinler dertlenen canlar
Kemençeyi dinler efkârlananlar
Dağlarını gezer içi yananlar
Dünyaya bedelsin sen Trabzon’um
|
2471 kez okundu.
Yazara Mesaj
