Sevgi; Bitmez bir kutsal kaynak... Sevmek; O kaynağa kavuşmak... Sevilmek; O kaynağı paylaşmak... Aşk; O kaynağı kullanmak, O kaynakta yaşamak, O kaynakta yaşlanmak, O kaynakta yok Veya var olmak!..
Batılı düşünürler-Tolstoy ve niceleri gibi-mutlak olan bir şeyin olması gerektiğini gayet tabi bir şekilde fark edebiliyorlar. Ama bizim aydınımız (bulundukları yere nasıl geldikleri malum); bırakınız ülkenin dünya üzerindeki sorumluluğunu fark etmeyi, düşünmesi gereken bir beyinlerinin olduğunun bile farkında değiller. Ülkemizde, he sahada yaşanan boşluğu daha başka nasıl açıklayabiliriz?