SAKARYA TÜRKÜSÜNÜN İLHAMIYLA Turgut Tarran Sayı:
40 -
Zaman bu, hayal gibi, rüya gibi geçer ya; Bir yanda ömrüm, öbür yanda da fani dünya...
Halkın gayesi huzura, rahata kavuşmak; Benim ise, alın yazım, dertlerle uğraşmak.
Ömür geçer, göz açıp da kapatana kadar; Zamanı nasıl geçirdik, âhirette hesap var!
Amentüyü bilmek, mesele buna inanmak; Bir işlenen şerre bak, bir yapılan hayra bak.
Fakat benim halim başka, yücelere heves; Bir büyük vebaldir, alıp verdiğim her nefes.
Çok zorlanır, sıkılır; sırları çözmek için; Hey nefsim, kim demiş, çileleri çekemezsin.
Rabbim isterse, sırlar düğüm düğüm çözülür. Korkma, herkese kaldıracağı yük vurulur.
Eyvah, eyvah ki nefsim; sana mı düştü bu yük? Bu yük yanık, bu yük yalnız, bu yük benden büyük...
Ne zor imtihandır, bu gelen garip başıma... Çözebilir miyim sırları ben bir başıma?
Bilmeden öyle bir emanet yüklenmiş insan; İdam mahkûmu gibi titrese yeri her an.
Zor mu zor, zor mu zor bu emaneti taşımak; O emanetin emrettiği gibi yaşamak
Şimdi çalış nefsim, çalış bıkmadan yılmadan; Emaneti kim verdi, hatırla hep ölmeden.
Hani yakın dostların, yanında geziyordu; Hani sana yardımcı olan kötü gün dostu?
Nerede kardeşlerin yüzüne gülüyordu Hani yandaşların, senin için ölüyordu?
Bu genizlerde Yaratan’ı zikir var mıdır; Kalpler aşkıyla, hasretiyle ah ülkeler zar mıdır?
Bütün bunlar bizdedir, kördüğüm bilmeceler... Uyuyamaz bağrı yanıklar bazı geceler.
Vicdan azabına eş sıklaşıyor nefesim, Mercimek kadar aklım söylesene ben kimim?
Ömür kısa bir zaman, dünya üç günlük mekân. Uzun emel değil mi, hep nefisleri yakan?
Geldi son nefes, gitti o çok değerli zaman; Haydi söyle ey nefsim, değil misin çok pişman?
Büyük emaneti yüklenmiş mükellef akıl. Hey akıl, senden güçlü yerine göre bir kıl.
Ey sevgi, ey aşk; saf meyvası hak dostlarının Aşk yoksa, o; benzeridir, hayvan postlarının
Sen, ben ve o, bütün insanlar; hep topraktanız. Suyumuz ve mayamız bir, aynı havandanız.
Kudret eliyle yoğrulmuş, kutsal balçıktanız; Secde edilsin diye dizilmiş kılçıktanız.
Katılalım giden kervana, nur yolu izde; Halâs, âlemlere rahmet Peygamberimizde.
Topyekûn hepsi Rabb’ın, ne varsa kâinatta... Teslim olmakta kurtuluş; felâket inatta...
|