İhtiyar Ahmet Çelebi Sayı:
110 -
Yıllar yıprattı saçım rüzgâra yem
İçimde çile yüzümde derin iz
Hırsım coşmuş gider, vurulmuyor gem
Sonu bir çukur çok ıssız çok sessiz
Basamak yaptım akan zamanımı
Hep yürüyüşüm toprağa doğruymuş
Kim duymuş sorumu kim cevabımı
Şu eskimiş ten şubatın oğluymuş
Zamana tünel kazıp sığınmışım
Bir üflemelik renk, toz olmuş uçmuş
Şurda arayıp burda yığılmışım
Bin günlük tevbem bir günlük suçmuş
Okudum hep görülmeyen yazıyı
Yıllara fener tuttum hayalimi
Yüklenmişim yıllanmış bu sızıyı
Âli ettim gönlümdeki zalimi
Gölgesi düştü ölüm uykusunun
Tende bir bıkkın hâl ruhta canlılık
Yepyeni bir var oluş muştusunun
Işığında yolum onunla aydınlık
Saatlerle ben çileyle ellerim
Buluştu, fikrim çizildi yüzüme
Bilmem ki zamanda mı eskimişim
Madem dost çeksin toprağı üstüme
|