Susuyorum Bedran Yoldaş Sayı:
113 -
Sesimi duyurmak adına
Suskunluğumu saklıyorum
Kaybolan yıllarımı ve
Kaybettiklerimi bulma adına
Susuyorum
Konuşmalarım nispet yaparak
Kaynıyor kazanlar is üstünde
Pişen ellerin hazırladığı aşta
Yürek burkulmaları şaş bakışlardan
Büyür kesilen iştahım.
Yoğrulur gözlerimin feri ekmek kadayıfın tellerine bezirgân tellalı haykırışında
Biteviye gelişip Kök salan konuşmalara ebelik eden sözler
Karanlığa meydan okur kör cehaletin bahçesine
Sırma saçlarına tutunur yutkunmakta zorlanan istençler
Rehavetin boyunda uzanır
Gölgesinde meddet beklediği hurma ağacına
Birden bire çözüldü dilim, lal olmuş bahçenin kanayan gülüne.
Buhara'dan zencefil kokuları yayılır
Budanmış ağaç köklerinden dağa tırmanan yosma karıncalar arasında
Figanlar kalu beladan
Tırmandıkça yükseklere daralır kalbi.
Hüzün duvarları çat kapı
Pencerede nirengi noktasını arar dağcı, kâğıtlar arasında bir iğne yelpaze duvarında seken top misali
Yalanın kucağında bir oğul gibi çoğalır
Çoğaldıkça zulüm
Dizlerimin bağı çözülür
Sessiz Söylemlerim dillenir
Susmak
Susarak
Direnmek.
Ah! Kara kış demeden ömründen
Yılları türpüleyen ben,
Düşlerim:
Saksağan gibi dolanır asma bahçelerinde
Güneşin tellerine yuva yapar
Gökyüzü astarına notlar düşer
Belki unuturum diye.
Susuyorum
Sesimi duyurmak adına
Suskunluğumu saklıyorum
Kaybolan yıllarımı ve
Kaybettiklerimi bulma adına
Susuyorum
Direniyorum
|