|
Bozgun
Mehmet Balcı  Sayı:
116 -
 Mazlumun kalmadı artık umudu,
Bozuk, şu dünyanın düzeni bozuk…
Gözümün yaşları bitti, kurudu,
Bozuk, şu dünyanın düzeni bozuk…
Caddeler, sokaklar çıplak pazarı,
Babayı dinlemez çocuk ve karı.
Mermerden yapılır zengin mezarı,
Bozuk, şu dünyanın düzeni bozuk…
Dünyaya egemen altın ve dolar,
Fakirin boynuna vurulur yular.
Kimisi beynamaz, kimisi kılar,
Bozuk, şu dünyanın düzeni bozuk…
Nasıl zengin oldun? Hesap soran yok,
Çalışan aç gezer, çalan ise tok.
Kimi boynuz takar, örnekleri çok,
Bozuk, şu dünyanın düzeni bozuk…
Her gün çoğalıyor açlar ordusu,
Zâlimleri sardı koltuk korkusu.
İdarecilerin kaçtı uykusu,
Bozuk, şu dünyanın düzeni bozuk…
Donsuz gezmek olmuş asrın modası,
Dinden uzaklaşmak asrın hatası…
Mazlumun, yetimin bitmiyor yası,
Bozuk, şu dünyanın düzeni bozuk…
Aç kalmak bir yandan, zulüm bir yandan,
Kuru ekmek için vazgeçtik candan.
Doymuyor zâlimler Mehmet’im kandan,
Bozuk, şu dünyanın düzeni bozuk…
|
44 kez okundu.
Yazara Mesaj
