Lina
Heybet Akdoğan

  Sayı: 120 -

Tweetle

sığınmaların münzevi yarasısın

kurşun yuvası dağlara

çocuk gülüşlerin kaldı

savunmasızca işgal edilen masum ülken

ateşler ayazında

bedeninde küffarın erittiği mührün

sıcaklığı

canımda

kanımda

gözlerim kaf'tan öte karanlıkta

küllerin heyelanlarında

bu yangın yeri volkan değil

tıslayan vandallar

ayartırken merhametsizliğe insanı

rükûa varıyor bir neslin insanı

nurlu ilahidir hakikatin son sözü

göğün kucağında kehkeşan cümbüşü

dualar bu yüzden filistin'de gökyüzü

çağ hicabını yitirdi lina

yaşamak yakılmış resminden yansıyor

korsan ordular

nebbaşlar

duvarlara sıçramış kandan

hâlâ ölüm devşiriyorlar

katliam zulaları

matem figanları

gazze'de şarapnel çığırtkanları

umuda üç beş dakika daha kala

ölüm yine tökezlemedi lina

hasretin tarihi bilmektir

matemimsin

bende ölebilirim

tel tel ağarıyor ömrümün zamanı

sensiz ve çıplak belki bu son vakittir

beyaz bir düş gibi gözlerimdesin lina