|
Syzy
İbrahim Berber  Sayı:
59 - Ocak / Mart 2008
 Dilimde acısı kelimelerin,
Çırpınıp durduğum, zaman bir kapan,
Dostlarım ne olur, bir cevap verin,
Nedir bu fırtına, ruhumda kopan!
Nedir bu hercümerç, sanki kıyamet,
Devamlı zonkluyor başımın içi,
Sınırsız tel örgü, içimde gurbet,
Ayrılık, sanki bir, iğneli fıçı…
Acıdan kahırdan, dertten bunaldım.
Ayna'dan sûretim, haydi git diyor,
Kabul ediyorum, her yenilgiyi,
Tıpkı bir münzevî gibi yaşadım.
Ben ki hak etmedim, hiçbir ilgiyi,
Bir nüfus cüzdanı, yanımda belgem,
Kimseleri üzmek istemiyorum,
Şafakla sulara düşerken gölgem…
Sabahı getiren, bu kuş sesleri,
İçimde sonsuza uzanan beste,
Artık bütün yollar, hüzne çıkıyor,
Hasret var, melâl var, artık her seste,
Ömrümün sonudur, şu kayalıklar,
Yüreğim eskiyen, anılar hurcu,
Gönlün darılır mı, “elveda” dersem,
Ey benim gönlümün karanlık burcu…
|
2493 kez okundu.
Yazara Mesaj
