Kırgın uyku tanesi Kübra Bozan Sayı:
87 - Ocak / Mart 2016
Gözlerime ilk hazanla yenik düşen kırgın uyku tanesi...
Kırgın çiçek, boynu bükük tebessüm…
Ölmüş duygularımın alnından öpen haram bakış.
Yorgun duruş şakaklarımda…
İsimsiz sevdiceği güneşin…
Korkak direk diplerinde birikmiş hüzün tortusu yığınla…
Bilmem ki neydendir boynunda çiğnenmemiş yasaklarıyla duran asaletin?
Kırgın çiçek, boynu bükük tebessüm…
Yalnızlık parem…
Ortasından bölünmüş renksiz rüyalarımın hüzne sarılmış sevgilisi.
Baharın açılmamış gonca misali koynunda,
Henüz hissediyorken ilk öpücüğün sıcaklığını alnında…
Ve henüz sızlıyorken dizindeki bitmez ağrı emaresi,
Vedalarla allanıp pullanmış sevgilinin,
Acıyı dindirmeyen hoyrat cümleleri gibidir,
Aramızda kök salan mesafeler.
Sensiz yürünmeye kıyılmamış tüm caddelerin eksik kalmış adımları.
Gölgesini takip eden adam,
Yolunu şaşırmış kadın,
Geçmek bilmeyen aşk acısıyla 18’lik genç
Ve aşkını şaşırmış bir şehir.
Biliyorum ne sen gelebilirsin artık,
Ne de ben unutabilirim yazılmamış kader yazgımızı.
Sensiz geçen geceleri solundan kırbaçlayan buruk gözyaşım…
Kırgın çiçek, boynu bükük tebessüm…
|