Solan yüzüm tende közüm Kaşgarım Mahmut Topbaşlı Sayı:
104 -
Ey ruhumun ikizi, ey çilenin toprağı
Yüreğimden dilime taşan sözümsün Kaşgar
Kadim Türklük yurdunun savrulan son yaprağı
Çaresizlik içinde solan yüzümsün Kaşgar
Yıllardır zulümlerle kan tükürür her seher
Kışlarını yitirdik baharı kıştan beter
Uygur’un uygar yolu kalbim senle beraber
Çilen kalbimde saklı iki gözümsün Kaşgar
Her günün asra bedel yolda ipeğin solmuş
Gök bayrak düşmüş elden toprağına kan dolmuş
Nice acılar ile hürriyetin kaybolmuş
Sen ağlarken gülemem, çünkü özümsün Kaşgar
Özbek Tatar Kırgız’la sensin doğu Türkistan
Göçlerle boşalmayan bize ebedi vatan
Toprağın altı için üstte zulüm yaşayan
Dünyadaki yangınım tende közümsün Kaşgar
Özgürlüğü uğruna zulme göğüs gerensin
En vahşi işkenceye özüm senle dirensin
Ben gözyaşı dökerken orda can veren sensin
Destanlara sığmayan yiğit pozumsun Kaşgar
Seni İstanbul ile bir tutarım bilirsin
Mazlum sözünü duysam aklıma sen gelirsin
Yeşim taşı yüreğin kaç asırdır ölürsün
Taklamakan çölünde uçan tozumsun Kaşgar
Dik dur, sakın eğilme derim de elim ermez
Hür dünya kör ve sağır senin halini görmez
Bu zulmün saltanatı sonsuza kadar sürmez
Seninle sınandığım alın yazımsın Kaşgar
|