Zaman Necdet Uçak Sayı:
109 -
Zaman tatil yapmıyor, akar, durası değil.
Sanma ki o yorulur, dinlen sırası değil.
Koşturur ha koşturur, çığ gibi akar geçer,
Ne acıkır, ne susar, öğlen arası değil.
Onda ne durak mevcut, ne istasyon bulunur,
“Ol” denince olmuş o, elbette son bulunur.
Ne gün durur bu dünya, bu zaman ne gün durur?
Her gelen mutlak göçer, konmağa han bulunur.
Yer götürmez ordular ara ki şimdi nerde,
Hepsi de toprak olmuş, kaybolup gitmiş yerde.
Hani mızraklarımız? Çökse tutardı göğü,
Şeytandı kimileri, buluşmuşlardı şerde.
Zaman hem kötüyü, hem iyiyi öğüttü.
Kalan kim? Hepsi göçtü. Anlayana öğüttü.
Sur üflenene kadar durmadan yürür zaman,
İşte bir başka âlem, dünyanın ömrü bitti.
|