Bayram Sevinci
Mevlüt Yavuz

  Sayı: 111 -

Tweetle

Yıkık duvar dibinde

Hayatı kriminalize eden bir garibin 

Kalkışı gibi geldi bayram

Öyle sakin, öyle yavaşcasına

Yerinden kımıldayan taşcasına

Boğum boğum oldun boğazımda

Taşınmaz yüke döndün omzumda

Ne mutlu memlekete

-ki bayram gelmiş-

Bir de bana sor hele

Ha gelmiş, ha gelmemiş

Yetim sözcüklerin gölgelerinde

Üşürüm de, sen dolarsın içime

Oturur ağlarım, kendi suçuma

Tohum gibi düşünce adın, gönlüme

İçime içime akar yaşlarım

Ondandır çaresiz kıvranışlarım

Diz çöküp altına bulutların

Gönül buruk, kalp kırık,

Tükenişiyle umutların

Alevden yapraklar koparırım,

Donmuş ellerimle ağaçlardan

Çalarım da, kapısını buzlu toprağın

Sen açıp saçarsın, kokusunu baharın

Bakışımda uçuşan kelebeklerin

Renklerinde parlar gözbebeklerin

Ben göremem seni,

Gözlerinle uçuşur gözlerim

Bilesin ki, ben artık,

Bildiğin ben değilim.