Benzemez Mehmet Balcı Sayı:
115 -
İstanbul acayip bir tuhaf şehir,
Bu İstanbul Trabzon’a benzemez.
Kâğıtla kalemle anlatılmaz ki,
Bu İstanbul Trabzon’a benzemez.
Çiçekleri çirkin, peteği balsız,
Sanki bir hayalet insanlar halsiz,
Komşu komşusuna kör, sağır, dilsiz,
Bu İstanbul Trabzon’a benzemez.
Fuhuş yapanların adı medeni,
Her gün binlercedir gelip gideni,
Sakat bırakıyor sağlam bedeni,
Bu İstanbul Trabzon’a benzemez.
Dili Türkçe ama anlaşamazsın,
İnsanları ile kaynaşamazsın,
Erkeği kadını ayıramazsın,
Bu İstanbul Trabzon’a benzemez.
Pisliğini utanırım yazmaya,
Her sokakta zina, kalmamış hayâ,
Burda insanların kalbi taş, kaya,
Bu İstanbul Trabzon’a benzemez.
Çatalı bir başka, bir başka kaşık,
Genci ve yaşlısı dünyaya âşık,
Evlerin çoğunu sarmış sarmaşık,
Bu İstanbul Trabzon’a benzemez.
Hiçbir caddesinde kuşlar ötmüyor,
Toprağa tohum at tohum bitmiyor,
Pislikleri hafızamdan gitmiyor,
Bu İstanbul Trabzon’a benzemez.
Mehmet rezil ettin, bu kadar yeter,
Yüzlerce vasıta gelir ve gider,
Anayurt olmazsa İstanbul biter,
Bu İstanbul Trabzon’a benzemez.
|