Sırt döndüğüm şiirler
Mahmut Topbaşlı

  Sayı: 122 -

Tweetle

Adının geçmediği şiirlere sırt döndüm,

İlham rüzgârlarına ozan sendin Gülçehre…

Alevler yükseldikçe kendi külümle söndüm,

Hasret yangınlarına kazan sendin Gülçehre.

Sanki son dileğimdin ufkun derinliğinde,

Kara kıştan sonraki bahar enginliğinde,

Nice müjde taşıyan sabah serinliğinde,

Seherlerde okunan ezan sendin Gülçehre.

O efsunlu sevdanın götürdüğü menzildin, 

Yüreğimi coşturan gül endam soylu dildin,

Kaç kış karda bekledin, kaç baharda serpildin,

Mevsimlerin hükmünü yazan sendin Gülçehre.

Hayali canlı tuttum, umudu küstürmedim,

Meltemleri okşadım fırtına estirmedim,

Huzurunda el açtım duygumu bastırmadım,

Aşk mülkünde kurulan mizan sendin Gülçehre.

Gözlerimi dikmiştim yüce rahmet dağına,

İbretle bakıyordum örümceğin ağına,

Sevda yurdu diyerek sığındım otağına,

Nefisteki oyunu bozan sendin Gülçehre.

Gerçeğin alevleri hayalimi yormuştu,

Gönlümün şahinini güvercinler vurmuştu,

Ektiğim ekinlerim hasada mı durmuştu,

Dokuz dünya öteden sızan sendin Gülçehre.

Sonunda anladım ki gönlüm bana dar gelir,

Ne ben ona varırım, ne yanıma yar gelir,

İçimdeki ateşi söndürmeyen kar gelir,

Zamansız tecellide hazan sendin Gülçehre.