| GECEYİ KAR TUTTUDirenç Köse
  Sayı:
							62  -  Ocak / Mart 2010
 
							
							 
							 Geceyi kar tuttu toprak beyaza büründü  Ağaran saçlarımızın bilgeliği saklıydı cömertliğimizde Geceyi kar tuttu soğuk ateşini yakmış dolaşıyor sokakları  Katılaştı bütün bakışlar İçimiz kırık aynaların sahtekârlığıyla dolup taştı Güneşe sırtını döndü günler Derin bekleyişlere gebeyken üzerimizi örten bu karanlık Geceyi kar tutmuştu bir kere Sonra bütün yansımalar kırıldı birer birer Ve yalnızlıklar kendi yalınlığında boğulup gitti… Geceyi kar tutmuştu Oysa çarşaf gibi karın altında toprağın tabanı Anamızın bağrı kadar sıcaktı Geceyi kar tuttu topraksa kan kusuyordu kahrından Su kas katı kesildi korkudan, hava demire döndü solunmaz oldu Yaşam sığınacak delik aradı durdu Ve geceyi kar tutmuştu bir kereAcemi birer âşıktı artık onlar güneş doğana kadar 
 
							
						 |