GECEYİ KAR TUTTU Direnç Köse Sayı:
62 - Ocak / Mart 2010
 Geceyi kar tuttu toprak beyaza büründü
Ağaran saçlarımızın bilgeliği saklıydı cömertliğimizde
Geceyi kar tuttu soğuk ateşini yakmış dolaşıyor sokakları
Katılaştı bütün bakışlar
İçimiz kırık aynaların sahtekârlığıyla dolup taştı
Güneşe sırtını döndü günler
Derin bekleyişlere gebeyken üzerimizi örten bu karanlık
Geceyi kar tutmuştu bir kere
Sonra bütün yansımalar kırıldı birer birer
Ve yalnızlıklar kendi yalınlığında boğulup gitti…
Geceyi kar tutmuştu
Oysa çarşaf gibi karın altında toprağın tabanı
Anamızın bağrı kadar sıcaktı
Geceyi kar tuttu topraksa kan kusuyordu kahrından
Su kas katı kesildi korkudan, hava demire döndü solunmaz oldu
Yaşam sığınacak delik aradı durdu
Ve geceyi kar tutmuştu bir kere Acemi birer âşıktı artık onlar güneş doğana kadar
|