Pembe ve Kara Ahmet Mahir Pekşen Sayı:
70 - Ekim / Aralık 2011
Bir yanda aç ölen var, bir yanda çatlayan tok,
Tezatlar içindeyiz, dünya da istikrar yok.
Birbirine yakışır belki pembe ve kara,
Ama yan yana uymaz kırmızı gül ve yara.
Afrika çocuğunun gözyaşı şampanyalar,
Yardım diye Batı'nın yaptığı kampanyalar.
Tepinmelerle geçer, hayâsız ve basittir,
Kanayan yaralara dökülen bir asittir.
Ötede sessiz ölüm, beri de çılgın tamtam.
Bu acı benim acım, bu dava benim davam.
Orda secdeye varıp, tekrar kalkmayan baş var,
Orda açlık ölümken, benim tasımda aş var.
Hissederim o cılız eller benim yakamda,
Fersiz gözleri gökte, sanki yüce makamda.
ÖLÜMÜ GÖRÜYORLAR, DUYUYOR, KOKLUYORLAR,
EY İNSANLAR! BU AÇLAR SİZLERİ YOKLUYORLAR.
Bir yudum su, bir ekmek, bir hayatla eşdeğer,
Bir katilsin, bir katil, ekmek vermezsen eğer.
Ha aç koyup öldürmüş, ha kurşunla vurmuşsun,
İkisi de aynı şey bir hayat soldurmuşsun.
Çöpe dökülen bolluk, lüks ve israf bir yanda.
Somali aç ölürken, insanlık imtihanda.
Beyler! Beyler! Durunuz elinizde buzlu cin,
Ne yaptınız düşünün yanan Afrika için.
Olsa da yüreğiniz bir mermer taş, bir kaya,
Omuz silkemezsiniz inleyen Afrika'ya.
Vicdan kapılarını o cılız eller çalar,
Bir inilti, bir feryat, içinizi parçalar.
BİRBİRİNE YAKIŞIR BELKİ PEMBE VE KARA
AMMA YANYANA UYMAZ, KIRMIZI GÜL VE YARA.
Bırak Merih'te hayat, olsun veya olmasın,
Sen şu Afrika'ya bak, mevcut hayat solmasın.
İki milyar seyreder futbol final maçını,
Kaç kişi fark ediyor, Somali'nin açını.
AÇLIK ÖLDÜRÜYORKEN YERİ YOK FİYAKANIN
BÖLÜN SOMUNUNUZU YARISI AFRİKA'NIN.
Batıda musluklardan su değil, şarap akar,
Afrika'da bir hayat, bir yudum suya bakar.
İşte zevk, işte çile, işte pembe ve kara.
Yan yana duruyorken, ne diyor bakanlara.
Dünyanın tablosu bu, pembe-kara, iki renk.
Biri hayattan güzel biriyse ölüme denk.
BU TABLOYU GÖRMEYEN VİCDANLAR TENEKEDİR.
AÇ ÖLEN TEK BİR İNSAN, İNSANLIĞA LEKEDİR.
AÇLIK ÖLDÜRÜYORKEN, YERİ YOK FİYAKANIN BÖLÜN EKMEĞİNİZİ, YARISI AFRİKA'NIN
|