Kalksan Mehmet Koçyiğit Sayı:
79 - Ocak / Mart 2014
Her şey olmuş iken yer ile yeksan,
İşte tam o anda doğrulup kalksan,
Taze bir umutla kızıl ufka baksan,
Kalbinde en kutsal derdin, gizli tasan.
Yüzüne en güzel ifadeni taksan,
Bakmasan ardına, gemileri yaksan.
Bir çağlayan gibi deli, coşsan, aksan,
Zifiri karanlığa bir kibrit çaksan.
Bir kerecik olsun zaferi tatsan,
Geceden korkmadan sabaha kaçsan,
Özlediğin günlere güneşler saçsan.
Ahh nerede sevgilin? Arasan, bulsan,
Bunca zaman neredeydi? Bir sorsan.
Ey atıl kalmış, bedbaht insan,
Yüreğine birazcık heyecan katsan.
Yetmez mi artık? Bir şaha kalksan,
Yeter ki inansan, bir kere inansan,
Böyle duramazsın eğer insansan…
|