|
Hüzün
Mehmet Koçyiğit  Sayı:
81 - Temmuz / Eylül 2014
 Yazlar çoktan bitmiş bak sonbahar her yerde,
Birbirinden yeşil yapraklar hani şimdi nerede?
Sapsarı bir saltanat, zalim, hüküm sürmekte,
Kapkaranlık bulutlar güneşi öldürmekte.
Onulmaz bir yorgunluk her hücrede, zerrede,
Ölüyorken hayat şimdi ölüm dirilmede.
Yağmurlar daha sarı, damlalar daha büyük,
Yağıyorken yapraklar hepsinin boynu bükük.
Bunalıyor, sıkılıyor, havada bir karanlık,
Zihinler yoruluyor, düşünceler idamlık.
Bayatlamış bir hava ki soludukça boğmakta,
Ağaçlarsa hep yasta suladıkça solmakta.
Yırtıp da çıkamazsın kalın mavi perdeyi,
Dağlar bile denemedi gökyüzünü delmeyi.
Kaçış yok, dönüş yok, bak kışın yaklaşmakta,
Güzelliğin kırışırken saçların aklaşmakta.
Kâfi değil mi sana ölüm gibi bir ibret?
Haydi, kalk da şimdi çöküşünü bir seyret!
|
2182 kez okundu.
Yazara Mesaj
