Bir Gencin Feryad?
Ahmet Mahir Pekşen

  Sayı: 46 - Ekim / Aralık 2004

Tweetle

 Ben kimim bilir misin beden içinde kayıp,
 Geri dön diyebilsem yılları yakalayıp.
 Dumanlanmış zihnimle şimdi hatırlıyorum
 İşte nefs muhasebem ve işte ulvî yorum
 Şu an derin bir nefes ile çektiğim esrar
Nedir bana verdiğin, nedir senedeki esrar?
Gönlüm bir viranedir yıllar yılı manada
İlk suç sıcaklığını tatmadığım anada
Birkaç saat görürdüm günde en çok annemi
Okşamayan, sevmeyen, böyle anne, anne mi?
Emzirmemiş bir kere, bozulur demiş "memem"
Hollanda ineğiymiş benim asıl süt annem
Ruhen bana çok uzak, bedenen belki çok yakın
"Rujum bozulur" diye öpmemiş işe bakın
İşte böyle annenin yoğurduğu bir hamur
Nura çevrilmez elbet, olacağı ne?.. Çamur
Rezaletle donanmış umanımdaki kıyı
Benden çok sever babam, bir tek duble rakıyı,
Ayık gezdiği yoktur, ya uykulu, ya sarhoş,
Tek bir günü geçmedi, güleryüzlü, tatlı, hoş...
Sebepsiz dayak yedim, vuran baba elidir,
Kusuruna bakılmaz her sarhoş bir delidir
İçinde bir kez şükür denmemiş bir evdeyim
Sordum hep geceleri, eşya mıyım, ben neyim
Her hatıra içimde ayrı ayrı yaradır
Yedi rengi tanımam, bildiğim sırf karadır.
Kreşte büyümüşüm, ana babadan uzak
Kreş, bedene zincir, körpe ruhuma tuzak
Sorsan bilmezdi babam evin kıblesini,
Duymazdı, işitmezdi ezanların sesini,
Sevgi, şefkat, merhamet hiçbirini tatmadım
Bir gün olsun annemin kollarında yatmadım
Bu boşluk, bu uçurum; korkunç, iğrenç, tarifsiz
Sevilip okşanmadım, talihsizdim, talihsiz...
Evim gibi bir toplum, komşum, hısmım, akrabam
İğrendirdi beni alkol nefesli babam,
Kreşten sonra okul, mana yok madde esas
Teoriler yabancı, Türk'e ters, batıya has
Aristo var, Sokrat var, eflatun var, Dekart var
Üstünkörü geçilmiş yunuslar, Mevlanalar...
Freud'u, Darwin'i ruhuma işlediler
Âdem değil de atan, "şempanzedir" dediler
Bana "TÜRK'SÜN" demedi, ne baba, ne valide
Barbara'lar taht kurdu bizim Bab-ı Ali'de
Onların romanıyla İngiliz gibi duydum
Düşündüm ve yaşadım, tam anlamıyla uydum.
Vitrinlerde açık saçık dergiler
Kaybolan gençliğimin sebebini sergiler
Darwin; bir daha söyle, hayvan mıyım, ben neyim?
Kreşte büyümüştüm, şimdi diskotekteyim
Erkekleşmiş kadınlar, kadınlaşmış erkekler
Dolup taşıyor şimdi dumanlı diskotekler
Babamı görüyorum şimdi benim halimde
Rakıya ve esrara gebe istikbalimde
Ondan daha beterim, hissediyorum bunu
Kapat perdeyi bitsin, son asrın pis oyunu.
Kötü ana hakkını helal etme, kusayım
Ayyaş baba sen bağır, nara at, ben susayım
Ey toplum... Zalim toplum, ne ettin beni böyle?
Benden ne bekliyorsun, bana ne verdin söyle?

EVET, EVET BEN RUHSUZ DÜZENİN ESERİYİM
İNŞALLAH BU MATBAADAN ÇIKAN EN SON SERİYİM
SARILMADAN O BEYAZ ÜÇ BEŞ METRELİK BEZE
BENİ BEKLEYEN SON YER; MEŞHUR DAR-ÜL ACEZE