Şiire Tutundum
Mahmut Topbaşlı

  Sayı: 113 -

Tweetle

Büyülü düşlerle sendeleyince

Şiire tutunup kalktım ayağa

Zonklayan beynimi irdeleyince

Şiire tutunup kalktım ayağa

Zirveye kar yağar üşür yamacı.

Ruhuma saplanır kalır bir acı,

Değdikçe hasretin soğuk kırbacı,

Şiire tutunup kalktım ayağa.

Diz çöküp mazinin yanı başına.

Hayaller kurarım boşu boşuna

Takılınca ayak hasret taşına

Şiire tutunup kalktım ayağa.

Şuara kavlince âşıklık sanat

Gönülde kurulur sırlı saltanat

Taşımaz olunca hayalden kanat

Şiire tutunup kalktım ayağa

Çağrılınca geri dönülmez yerden,

Vakitler pek mahzun döndü seferden...

Sabra sığınarak gamdan, kederden,

Şiire tutunup kalktım ayağa.

Canan böyle ferman eyledi diye

Uzattım canımı candan hediye

Anka kanadında geçtim öteye

Şiire tutunup kalktım ayağa

Güneşin gözüne çekilir peçe,

Çözülmeye ramak kalır bilmece

Boşluğa itince gönlümü gece;

Şiire tutunup kalktım ayağa.