Kor Ateşler İçinde Mahmut Topbaşlı Sayı:
116 -
Ümidi yeşertip, söndüren sensin,
İçimde kor ateş yaktırırsın yâr…
Yönümü menzile döndüren sensin,
Ümitle yarına baktırırsın yâr.
Beyaz bulutları yayıp semaya,
Bir gül şafağında baktın dünyaya,
Kavuşması gibi nehrin deryaya,
Çölüme rahmeti döktürürsün yâr.
Ümid-i vuslatın ömrüm boyunca,
İçtikçe susarım açım doyunca,
Yola koyulurum kokun duyunca,
En derin nefesi çektirirsin yâr.
Duruşun mükemmel, cemalin güzel,
Şefkatle okşayan celalin güzel,
Bedenimi saran her halin güzel,
Aklımı yoluna taktırırsın yâr.
Zemheride kardelenler boy verir…
Aşk mülkünde düğün verir toy verir,
Yağışların gülşenimde yeşerir,
Her bahar bir filiz çaktırırsın yâr.
Tecelli edişin ayrı bir müjde,
Ruhumu sararsın açılır perde,
Adını gönülden andığım yerde,
Aşk mülküne fidan diktirirsin yâr.
Varlığın okunur aşk kitabında,
Kendimi bulurum her hitabında,
Öze akan nehir durmaz kabında,
Ağıt, bozlak, türkü yaktırırsın yâr.
İçimde kor ateş yaktırırsın yar…
|