Kardelen'i DergiKapinda.com sitesinden satın alabilirsiniz.        Ali Erdal'ın yeni kitabı TÜRK KİMLİĞİ çıktı        Kardelen Twitter'da...        Kardelen 32 Yaşında!..       
    Yorum Ekle     72 kez okundu.     Henüz yorum bırakılmadı.     Yazara Mesaj

Âyet Gâyet Açık
İlknur Eskioğlu

  Sayı: 116 -

(19. Mektup, 07.01.2023)

“İlim elinde çıra

Yak da Mevlâ’yı ara

Bilmek olmak değildir

Olmaya bak olmaya!”

Yunus Emre

 

Duâma vesile olan babam…

Söz konusu sen olunca; cevizin kabuğundan öteye geçemediğim veya kabuğunu kırsam da, kabuğun içindeki o mânâyı idrâk edemediğim zaman dilimleri öyle çok ki… Olamadığım, olmaya baktığım o demler... Babadan derin mânâlı mesajlar silsilesi…

Yine öyle bir gündü… Köşeme çekilmiş, kitap okuyordum. Evde yoktun, kitap okurken câmiden gelmiştin. Her zamanki gibi bir şeyler mırıldanarak eve geldin. Evin merdivenlerinden çıkarken âyet veya ilâhi okuyan tiz sesini duymak ve eve geldiğini anlamak ne güzel bir nimetmiş baba…

O nimete öyle çok alışmışım ki… O kadar sıradan geliyormuş ki bana… Masanın başından kalkıp da önüne bile çıkmamıştım… Nasıl olsa hep geliyordun ve gelmeye hep devam edecektin!.. İnsan okyanusun içindeyken suya ihtiyaç duyar mı hiç? Nasıl olsa, okyanusun tam ortasında… Nasıl olsa, boğazına kadar bedenini saran berrak suyun tadını çıkarıyor… Peki ya, sular çekilince? İşte o zaman bozkırın orta yerinde, ürkek bir ceylân gibi kalakalıyor. Boşuna dememişler; “Ol mâhiler ki, deryâ içredirler, deryâyı bilmezler.” Yine duyabilsem ayak seslerini ve bir şeyler okuyan o billûr sesini… Koşa koşa gelir yanına, boynuna atılır, “hoş geldin babam” diyerek öper koklardım, gül tenini… Öldükten sonra 2-3 yıl boyunca, yatsı ezânı okunduğunda, “Babam, namazı kıldırınca gelir. Çay demleyeyim” diye içimden geçirdim ve oturduğum yerden kalkmaya hazırlandım. Sonradan kendime gelip, geri oturdum. Ahh… Kim, nereye geliyor? Öldüğünü unutuveriyordum bir ân işte. İnsan kendine acır mı baba? Ben bu hâllerime çok acıyorum. Gözümün yaşına, yüreğimin acısına mâni olamadığım öyle hazin bir ruh hâli ki, bu hâller…

O gün de; şimdilerde yana döne aradığım, o zamanlar ki düşüncemle de, rutin işlerin başköşede oturduğu herhangi bir gündü. Odaya usulca girdin, her zamanki yerine oturdun. Kitap okumaya öyle çok dalmıştım ki, seslenişinle başımı kitaptan kaldırdım. Bana bakıp bakıp gülüyordun. “Cuma sûresi 5. âyeti okusana bir kere!” dedin. “Niye? Ne yazıyor ki o âyette?” diye sorduğumda tebessüm ederek, “Oku, anlarsın! Meâl yanı başında!..” dedin… Merak etmiştim, durduk yere, “şunu okusana, bunu okusana!” diye bir şey söylemezdin. Bu huyunu bildiğim için merakım, daha da çok arttı tâbii. Hemen kalktım, kitaplıktan meâli aldım. Hızlıca sayfalarını çevirdim ve Cuma Sûresi ile karşı karşıyaydım. Sûrenin meâlini baştan sonra okuyacak kadar sabırlı olamadım o sırada. Söylediğin âyete odaklandım sadece:

“Tevratla yükümlü tutulup da onunla amel etmeyenlerin durumu ciltlerle kitap taşıyan (taşıdığı şeyin kıymetini bilmeyen, taşıdığı şeyin kendine yüklediği sorumluluklardan gafil olan) eşeğin durumu gibidir. Allah’ın âyetlerini inkâr eden topluluğun hâli ne kötüdür! Allah, zalimler topluluğunu hidayete erdirmez.” (Cuma Sûresi/ 5. âyet)

Aman Allah’ım… Âyeti okuyunca beynimden vurulmuşa dönmüştüm. Sana dönüp, “ne demek istedin baba bana?” diye sorduğumda, bir kez daha tebessüm ettin ve “Âyet gayet açık!” dedin. Bu sözünle bir kere daha beynimden vurulmuşa döndüm. Tekrar tekrar okudum âyeti ve üstünde uzun uzun düşündüm. Okuyordum, okumayı seviyordum sevmesine de, okumakla mı kalıyordum, okuduklarımın ve öğrendiklerimin hakkını verebiliyor, bildiklerimle amel edebiliyor muydum? Bilmenin olmak için yeterli olduğunu mu düşünüyor, olmak için bildiklerimi aklıma, fikrime, zikrime, kalbime, düşüncelerime ve davranışlarıma yerleştirebiliyor muydum? Ben de, kitap yüklü bir merkepten farksız mıydım? Düşündüm, düşündüm, düşündüm…

Tartıştığımız zamanlar, fikir uyuşmazlığımızın olduğu konular da çok oluyordu, ama ölüm araya girince insan, her şeyi, her ânı özlemle yâd ediyor. O tartışmaları, ya tebessümle hatırlıyorum yahut hiç dile dâhi getirmek istemiyorum. Tartışma esnâsında bana böyle bir ikâzda bulunsan, “beni haksız, kendini de haklı görüyorsun” derdim sana. Haksız da olsam, haklı olduğumu ispât edene kadar konuşur durur, karşımda babam olduğunu unuturdum. Huysuz taraflarım var, kabul ediyorum. Her zaman, her konuda okuyup öğrendiklerimi, hayatıma tatbîk edemiyorum. Hâl böyle olunca da, kitap yükü merkepten farkım kalmıyor. Tartışırken böyle bir hatırlatmada bulunmadın. Eğer öyle olsaydı, “söylediğim herhangi bir şeye kızdığın için beni ikâz ediyorsun” derdim. Niçin dediğini tahmin ederdim en azından, lâkin öyle bir zamanda söyledin ki… Tek bir sözüme veya bir davranışıma mahsus olmakla kalmadı. Bir sözümü veya bir davranışımı düzeltmek kolay olabilirdi. Bütüne hitâp eden bir ikâzdı seninki… Bu da, en zor olanı… Tam da kitapların arasındayken… Kitaplarla muhabbet ederken… Kitap sayfalarının arasında kendimi kaybetmişken, kendimi buldurdun bana!..

Artık birazcık daha büyük ve gelişmiş bir kitaplığım var, ama asla sevinmiyorum bu duruma. Beni o âyetle tanıştırmanı hatırlıyorum ve âyet kulaklarımda çınlıyor âdeta. Elimdeki kitaplar kadar olsun, ilim sahibi olamadığıma, ilmimle amel edemediğime ve sorumluluklarımı yerine getiremediğime üzülüyorum. Kitaplığıma baktıkça ve kitap okudukça, o günden kalan bir duâ dilime dökülüyor ve seni bir kez daha özlemle yâd ediyorum babam. “Allah’ım kitap yüklü merkeplere benzemekten sana sığınıyorum.”

Senden aldığı terbiyeyle, başta Allah’ın kitabını ve O’nu ve sevgilisini hatırlatan diğer kitapları sırtına yük etmekten ziyâde; kitapların ruhuna inmek, okuduklarıyla ruhunu terbiye etmek için hayat mücâdelesi veren kızın.


Bu yazıya yorum ekleyin

Adınız
E-posta Adresiniz
Yorumunuz
 

CAPTCHA


Resimdeki rakamları bu alana yazınız


Eklenen Yorumlar


Henız yorum bırakılmadı...
 
Âyet Gâyet Açık... - Sayı 116
Babamı Kaybetmedim... - Sayı 115
Allah (C.C.) Her Zaman Se... - Sayı 114
Âşıkların Selâmlaşması... - Sayı 113
Tüm Yazıları

ASKIDA ABONELİK: Siz de "askıda abonelik kampanyası"na destek olmak ister misiniz?

Gelecek sayının konusu (117):
Türk Musikîsi

Son Eklenen Yorumlardan
 Böylesi bir eser hiç yorum almamış hayret ki hayretttttttt nasıl olur anlamıyorum ....Etkili anlatım... yasemin olgaçay

 Mükemmel bir yazı. Yüreğinize sağlık. ... Beyza Şen

 Herkes bir çok hastalığa iyi gelen mai kibrit-i şerif ten bahsetmiş te nedir nasıl yapılır hiçbir bi... Ömer

 Elinize emeğinize sağlık sayın hocam. Sakın okuma yazınız harika olmuş. Maalesef biz ilk emri OKU ol... Ahmet Güney

 Kökümü arıyorum... Mikail


Günümüzde kitaba nazaran paraya rağbeti; mide gurultusunu beyin sancısı zannederek, Tanzimat’tan bu yana, hiçbir şeyin çilesini çekmeden, her şeyi, Avrupa’dan monte eden(alan) yazarlarımıza borçluyuz.
Borcumuzu ödemesek de olur.
Kardelen: Sayı 1, Temmuz 1993
Beşik Miydi Sallanan
Neye Muhtacız?
Elbistan Hüzünleri
Yeniden Soruyoruz: Bir Dergi Ne İşe Yara
Yer Kabuğu İle Birlikte Gönlümüzün De Fa


Ali Erdal - Neye Muhtacız?
Kadir Bayrak - Üretememek
Necip Fazıl Kısakürek - Dünyayı İmar
Bedran Yoldaş - İstenmeyen Fiil: Yar...
Bedran Yoldaş - Eylül
Ekrem Yılmaz - Liyakat - Taşın Altı...
Ekrem Yılmaz - Bahar
Ekrem Yılmaz - Sınırsız Sevgim
Ekrem Yılmaz - Şarkımızdan Dinledik
Ekrem Yılmaz - Gâzi Çınar
Dergi Editörü - Yeniden Soruyoruz: B...
Site Editörü - Asıl Kahramanlık Âfe...
Necdet Uçak - Çalışana Verir Mevlâ...
Necdet Uçak - Tövbe Et
Necdet Uçak - İmân
Mustafa Büyükgüner - Heybemden
Kardelen Dergisi - Dergilere bir darbe ...
Kardelen Dergisi - Kardelenden Haberler
Kardelen Dergisi - Acıyorum - Çalışmak
Kardelen Dergisi - Gelecek Sayı Konusu
M. Nihat Malkoç - Elbistan Hüzünleri
M. Nihat Malkoç - Yer Kabuğu İle Birli...
Hızır İrfan Önder - Kork İçimdeki Cehenn...
Mehmet Balcı - Kardeş Olalım
Mehmet Balcı - Bozgun
Ahmet Çelebi - Neredesin Ey Merhame...
Hikmet Öztürk - Sorumlu Kim?
Muhsin Hamdi Alkış - Deprem Felâketi: Âye...
Halis Arlıoğlu - Oy Namustur
Ahmet Değirmenci - Ninni
Ahmet Değirmenci - Aşkın Mezarı
Osman Akyol - Çiğ Tanem
Erdem Özçelik - Hepimiz Biraz Issızı...
Remzi Kokargül - Bir Şehrin Gözyaşlar...
Murat Yaramaz - Yanıt
Murat Yaramaz - Kolay Gelsin
Mahmut Topbaşlı - Altı Şubat Gecesi
Mahmut Topbaşlı - Kor Ateşler İçinde
Erkan Karakaya - Ölümüm
Cemal Karsavan - Ya Duygular Öldürür ...
İlkay Coşkun - Türk Kimliği
Özkan Aydoğan - Beşik Miydi Sallanan
İlknur Eskioğlu - Âyet Gâyet Açık
Selahaddin Yıldız - Ha!
Ayşe Yaz - Kafasında Duman Tüte...
Yahya Daban - Sağlam Zemin
İrfan Aydın - Umudumun Gonca Gülle...
İrfan Aydın - Baş Rolde Sen Varsın
Ahmet Cihan Acar - Ölüm
Ahmet Cihan Acar - Hiç
Ahmet Rıfat İlhan - Ses
Mehmet Baş - Çattılar Seni
Hamid Ahmedzade - Çanakkale Şehitlerin...
Emine Öztürk - Sarsıntı
Servane DAĞTUMAS - Azerbaycanlı yazar F...
 
 
23 Mart 2005 tarihinden beri
 Ziyaretçi Sayısı Toplam : 11709748
 Bugün : 138
 Tekil Ziyaretçi Sayısı Toplam : 581190
 Bugün : 3
 Tekil Ziyaretçi Sayısı (dün) Toplam : 58
 116. Sayıya Bırakılan Yorum Sayısı Toplam : 0
 Önceki Sayıya Bırakılan Yorum Sayısı Toplam : 4
Son Güncelleme: 21 Mayıs 2023
Künye | Abonelik | İletişim