Haşrolmak
Nurcan Suer

  Sayı: 117 -

Tweetle

Doğumla birlikte ayrılır insan anneden. Ve hayatın üçlemesiyle karşılaşır o anda. Doğum, yaşam ve ölüm. Bütün döngü bu üç kurala göre dizayn edilmiştir. Doğduğunda bundan habersizdir insan. Çünkü doğar doğmaz yaşam gerçeği ile karşılaşır. İkinci kural ona kucak açmıştır ve artık onun kollarındadır. Onun izni dışında yol verir ona.

Evet insan doğar, yaşar ve ölür. İnsan doğarken ve ölürken gerçekliğin farkında değildir. Bereket versin ki yaradan onu yaşarken akıl ile hemhal kılmıştır ve bunun farkındadır.

İnsan yaşamı bilir. Yaşamayı ve bunun gereklerini yerine getirmeyi bilir. Yer, içer, eğlenir.

Dünya telaşesi ile haşrolur. Lakin doğarken ve ölürken bu gerçeklikten bizatihi o kadar uzaktır.

Güneşi biliriz,  ayı biliriz,  gezegenleri biliriz.  Ama Yaratan’ı bilmeyiz. Bu gerçeklik bize yaşarken ne kadar uzaksa, doğarken ve ölürken o kadar yakındır.

Mümkün kılmaktır elzem olan. Yaşarken de Yaratan’ı bilmektir, hatırlamaktır en lüzumlu olanı.

Oysaki  aklî  olarak en  mutlak olduğumuz andır yaşamak. Bu münasebetle  yaşarken  bilmezse insan  ölünce muhakkak ki hakikatle haşrolacaktır. Yaşarken haşrolanlardan olmak dileğiyle...